Oorzaken
De oorzaken die kunnen leiden tot een enkel breuk zijn talrijk. Verreweg de meest voorkomende oorzaak van deze fracturen is het verdraaien van de voet. Enkel fracturen komen vooral veel voor bij lopend-intensief sporten en skiën.
Echter, fracturen van de enkel gewricht kan ook optreden bij het vallen op de voet en tegelijkertijd verdraaien, evenals bij verkeersongevallen. In de meeste gevallen draait de voet naar binnen en zorgt zo voor druk op de botten van de enkelgewrichtdie ze niet kunnen weerstaan en waardoor ze breken. Dit type letsel wordt medisch aangeduid als supinatie trauma.
De individuele therapie hangt af van de omvang van het letsel, de beschadiging van het zachte weefsel, de locatie van het bot breuk, evenals factoren zoals de leeftijd van de getroffen persoon en eventuele eerdere ziekten. In het algemeen kan echter worden gesteld dat de meeste enkelfracturen operatief worden behandeld. Alleen als de botfragmenten niet van elkaar zijn verplaatst (ontwricht) is conservatieve therapie en de toepassing van een gips cast voldoende.
De chirurgische behandeling richt zich in eerste instantie op het samenbrengen van de botfragmenten in de juiste positie en het fixeren van de fragmenten, meestal met plaatjes en schroeven. Afhankelijk van het type breuk en de lokalisatie ervan kan de therapie erg complex zijn en soms is een groot aantal schroeven nodig om de stabiliteit van het bot te verzekeren. Als ook de syndesmose wordt aangetast, zoals vaak het geval is bij Weber B- of Weber C-fracturen, moet het gewricht ook worden gestabiliseerd met een stelschroef. Bij open enkelfracturen is het belangrijk om in te nemen antibiotica om infectie van de wond te voorkomen.
Werking
In de meeste gevallen is een enkel fractuur wordt operatief behandeld. Afhankelijk van de omvang van het letsel en de aangetaste structuren, wordt de operatie anders uitgevoerd. Bij het begin van de operatie moet de behandelende arts toegang hebben tot de aangetaste structuren, daarom wordt er een huidincisie gemaakt. Vervolgens worden de gewonde structuren blootgelegd en wordt de juiste bevestiging in de vorm van platen, schroeven of draden gekozen.
Vaak bepaalt de chirurg welke fixatie in individuele gevallen geschikt is op basis van het beeld dat hem tijdens de operatie wordt aangeboden. Als ook zachte weefsels door het letsel worden aangetast, kan de chirurg tijdens de operatie afwegen of chirurgische ingreep passend is voor het individuele geval. Gebroken ligamenten worden bijvoorbeeld soms gehecht tijdens een operatie voor een enkel fractuur Nadat de metalen fixatie is aangebracht, wordt de operatiewond gehecht en wordt de patiënt gewekt met het toedienen van pijn medicatie. Het is belangrijk dat de voet na de operatie niet belast wordt om het succes van de therapie niet in gevaar te brengen.
