Synoniemen in de breedste zin van het woord
diencephalon
Introductie
Het diencephalon als onderdeel van de hersenen bevindt zich tussen de eindhersenen (grote hersenen) en de hersenstam. De componenten zijn:
- Thalamus
- Epithalamus (epi = erop)
- Subthalamus (sub = onder) met Globus pallidus (pallidum)
- Hypothalamus (hypo = onder, minder)
Thalamus
Het eivormige paar thalamus is de grootste en samen met de hypothalamus de belangrijkste van deze structuren in het diencephalon en bevindt zich in het midden van de hersenen. Het begrenst het III ventrikel; daarboven loopt de caudatuskern, daaronder de hypo- en subthalamus en de middenhersenen. Boven de III ventrikel is de epithalamus. De thalamus op zijn beurt is samengesteld uit verschillende kernen en merglamellen. Aan de achterste pool bevindt zich de pijnappelklier (epifyse, glandula pinealis) als onderdeel van de epithalamus.
subthalamus
De subthalamus bevat onder andere de globus pallidus, die qua ontwikkelingsgeschiedenis tot het diencephalon behoort.
hypothalamus
In het hersenen hypothalamus vormt de basis van het diencephalon onder de vloer van de III ventrikel. Vóór het is het optische chiasma (chiasma opticum), erachter is het hypofyse stam met de overgang naar de hypofyse (hypofyse). De hypothalamus is verdeeld in verschillende gebieden, die typische kernen met vegetatieve functies bevatten.
De boonvormige hypofyse is verdeeld in de neuro- en adenohypofyse, waarbij de neurohypofyse het achterste deel en de adenohypofyse het voorste deel van de hypofyse is. Alleen de neurohypofyse behoort tot het diencephalon, de adenohypofyse behoort niet tot de hersenen, aangezien deze ontstaat uit de zogenaamde Rathke's pocket, die deel uitmaakt van het ectoderm, een van de drie zaadlobben in embryonale ontwikkeling. De bovengenoemde structuren - met uitzondering van de hypofyse, die één keer is gemaakt - worden ook twee keer in totaal gevonden (links en rechts) in de hersenen (diencephalon).
Functie
De thalamus, als het grootste deel van het diencephalon, vervult het een verscheidenheid aan functies in de hersenen. Het is waar alle informatie voor de hersenschors wordt omgeschakeld. Enerzijds is het betrokken bij de limbisch systeem, in processen van welzijn en stemming, in visuele, gehoor- en reukprocessen, en aan de andere kant in motorische processen.
De thalamus wordt ook wel de "poort naar het bewustzijn" genoemd, omdat het sensorische informatie naar de hersenschors stuurt en ons op die manier bewust maakt. De epithalamus (tussenhersenen) is verbonden met de limbisch systeem, het olfactorische systeem, kernen van de secretieprocessen van de mond en vegetatieve centra van de hersenstam. De pijnappelklier, die deel uitmaakt van de epithalamus, is een klier die het hormoon produceert en afgeeft melatonine.
Het beïnvloedt ook het sympathieke zenuwstelsel en de beheersing van het dag-nachtritme. De subthalamus (diencephalon) als onderdeel van de hersenen omvat het motorsysteem in zijn functie, evenals de globus pallidus, die deel uitmaakt van de basale ganglia lus als het motorcentrum. De hypothalamus heeft invloed op een breed scala aan lichamelijke processen.
Deze omvatten regeneratie, prestatie, het dagelijkse ritme, de vrouwelijke cyclus, voedsel- en wateropname inclusief het gevoel van verzadiging. Bovendien reguleert de hypothalamus zweten, orgaanactiviteit en tremoren en produceert verschillende hormonen: Endogene opiaten, antidiuretisch hormoon (ADH), oxytocine En controle hormonen met effect op de adenohypofyse (liberine, statine). Het is mogelijk om deze verschillende processen te beïnvloeden via verbindingen van de hypothalamus met de limbisch systeem, hersenstam en hypofyse.
