Therapie van een steenpuist in het genitale gebied
Een algemene aanbeveling voor therapie voor steenpuisten is om de aangetaste lichaamsdelen kalm en zachtaardig te houden. Dit is vooral moeilijk in het genitale gebied. Maar om het pijnlijke effect van buitenaf te dempen, helpt het om de steen met gaasverband te vullen zodat de kleding niet verder gaat schuren.
Het moet keer op keer worden benadrukt dat de kook in geen geval mag worden ingedrukt. Meestal de pus kudde leegt zichzelf vanzelf. Dan is het belangrijk om de wond regelmatig te desinfecteren, wond- en slijmvliesontsmettingsmiddel is hiervoor bijzonder geschikt, aangezien het niet brandt op wonden.
Uitwendig worden sommige zalven (bijv. Ichtholan® Zalf) gebruikt, waarbij de kosten-batenverhouding van de zalven anders wordt beoordeeld. Pull-zalven zijn bloed bloedsomloopbevorderende, ontstekingsremmende zalven die de talgstroom verminderen en de opname en opname van dode cellen bevorderen. Ze zijn meestal gemaakt van olieschalie.
Een belangrijke stof is ammoniumbituminosulfaat, dat in de trekzalf zit. De trekzalf wordt verondersteld de spontane doorbraak van furunkel te bevorderen. In het intieme gebied mogen alleen schalieoliesulfonaten tot een concentratie van 20% worden gebruikt.
Het gebruik van trekkende zalf moet echter kritisch in twijfel worden getrokken, omdat soms wordt aangenomen dat het de huid bij het koken zachter maakt en zo de ontwikkeling van een huid bevordert. abces Ook kritisch moeten de trekkende zalven worden overwogen vanwege de mogelijke allergische reacties die kunnen optreden als gevolg van de componenten van de zalf. Over het algemeen wordt het gebruik van trekkende zalven daarom tegenwoordig niet aanbevolen.
De conservatieve therapie wordt in de meeste gevallen uitgevoerd door de huisarts of een dermatoloog. Microbiologen zijn ook betrokken, zoals in sommige gevallen een nauwkeurige analyse van de bacteriën is noodzakelijk. Als een operatie nodig is, wordt er een algemeen chirurg geraadpleegd. In principe kan elke arts de behandeling van een steenpuist overnemen.
Vooral bij vrouwen wordt de gynaecoloog vaker met de ziekte geconfronteerd. De meeste specialisten verwijzen echter naar de behandelende huisarts. In veel gevallen kan een steenpuist ook conservatief worden behandeld in het genitale gebied.
In de geneeskunde is het principe dat pus moet altijd van het lichaam worden verwijderd. Als dit niet vanzelf gebeurt, kan een minimaal invasieve behandeling worden gebruikt. De huisarts kan dit ter plaatse in zijn praktijk proberen.
Met een steriel scalpel maakt de arts een incisie in de kook en de pus kan gemakkelijker weglopen. Als de kook te diep is, kan een goede handeling worden uitgevoerd. Onder meestal plaatselijke verdoving de kook kan in het ziekenhuis worden geopend.
Met een scherpe lepel worden pus en gebroken weefsel verwijderd. Deze behandeling zorgt ervoor dat er geen pus in de wond achterblijft, wat een terugval zou kunnen veroorzaken. Of een operatie nodig is, hangt af van de grootte en locatie van de wond.
Vooral immuungecompromitteerde patiënten krijgen meer het advies om een operatie te ondergaan, omdat de steen anders zich naar binnen kan openen en bloed vergiftiging. In het genitale gebied besluiten sommigen van de getroffenen ook om zelf een operatie te ondergaan, omdat de steenpuist daar als zeer storend en beperkend wordt ervaren. Een operatie moet altijd worden overwogen als er geen andere verbetering kan worden bereikt.
Indien de kookt optreden tijdens zwangerschapmoet speciale aandacht worden besteed aan het gebruik van zalven en medicatie. Het is belangrijk dat de toegepaste remedies het kind niet schaden doordat ze via de bloedbaan en op het kind worden overgedragen placenta In elk geval moet een arts beslissen over de behandeling van steenpuisten om te voorkomen dat het kind wordt geschaad.
Uiteraard gelden voor onafhankelijke therapie en hygiëne dezelfde regels als voor alle andere. Vooral tijdens zwangerschapmoet erop worden gelet dat de steenpuist niet ontstoken of verspreid wordt. Ook op dit punt moet met spoed worden opgemerkt dat de kook niet mag worden uitgedrukt.
De plek gaat vanzelf open of deze wordt door een dokter geopend. Een steenpuist kan vanzelf genezen en de getroffenen kunnen homeopathische middelen gebruiken om te helpen. Homeopaten bevelen Hepar sulphuris calcareum en aan Pyrogenium voor het begin en voor toenemende zwelling Siegesbeckia orientalis.
Indien de pijn stijgt en er is geen verbetering na drie dagen, dient een arts te worden geraadpleegd, omdat dan conventionele medische behandeling noodzakelijk is. Diabetici moeten rechtstreeks naar een arts gaan en mogen geen zelfbehandeling proberen. Er zijn verschillende huismiddeltjes tegen kookt.
Een gebruikt zakje zwarte thee kan direct aan de kook worden gebracht. De aanwezige tannines kunnen de bacteriën die veroorzaken de kookt Terwijl de steenwolk wordt geleegd, kan een absorberende watje gedrenkt in zout water helpen om het leeg te maken.
Een heel oud huismiddeltje is boerenkool, die wordt gekookt, aan de kook gebracht en gelijmd. Tea tree olie kan ook een antibacteriële werking hebben en genezing bevorderen. Verder Sint-janskruid wordt gesproken als een remedie.
Tea tree olie behoort tot de alternatieve huismiddeltjes die tegen steenpuisten kunnen worden gebruikt. Tea tree olie is een oud middel dat ontstekingsremmend werkt en dodelijk kan zijn bacteriën Het kan ook de genezing van de huid versnellen.
Omdat sommige mensen allergische reacties op theeboomolie hebben gemeld, moet de compatibiliteit van tevoren worden getest. Voor dit doel kan een kleine hoeveelheid theeboomolie op een gezonde huid worden aangebracht. Als er geen verbetering is, moet uiterlijk na drie dagen een arts worden geraadpleegd.
