Hallux Rigidus is een toenemende slijtage van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen. Het gewricht kraakbeen verslijt met de leeftijd en oorzaken pijn vooral tijdens het lopen en in vergevorderde gevallen ook in rust. Artrose kan ook worden veroorzaakt door een onderliggende reumatische aandoening of kan ontstaan als gevolg van een verkeerde plaatsing van het gewricht.
De pijn kan leiden tot bewegingsverlies tot verstijving van het gewricht. Bovendien treden ontstekingsverschijnselen op, zoals roodheid en zwelling. Het dragen van schoenen wordt steeds meer ongemakkelijk en kan de patiënt extra veroorzaken pijn. Vaak worden de symptomen erger bij koudere temperaturen.
Conservatieve therapie
Conservatieve behandeling is erop gericht het proces te stoppen en uiteindelijk te voorkomen artritis van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen. De patiënt moet zo lang mogelijk pijnloos kunnen lopen. Medicamenteuze therapie met ontstekingsremmende geneesmiddelen is bedoeld om de progressie van ontstekingsprocessen die het gevolg kunnen zijn van slijtage van de huid te voorkomen of te stoppen. kraakbeen die het gewricht bedekken.
Ontsteking manifesteert zich door zwelling, roodheid, oververhitting en pijn in het aangetaste gewricht. Medicatie kan de symptomen verminderen en voorkomen dat ze zich verspreiden naar het omliggende weefsel. Er kunnen verschillende pijnstillende medicijnen worden gebruikt om de pijn te verlichten.
Pijnstillende en tegelijkertijd verkoelende zalven kunnen ook op het aangetaste gewricht worden aangebracht en de pijn verlichten. Fysiotherapeutische maatregelen hebben als doel pijn te verlichten en het genezingsproces te bevorderen. Als ze regelmatig en professioneel worden aangebracht, kunnen ze de patiënt pijnloze tijden bezorgen en chronische pijn voorkomen.
Vooral de koudetherapie is een genezende maatregel gebleken bij ontstekingsprocessen. Bij gebruik van koude toepassingen in de vorm van ijs en koude kompressen moet ervoor worden gezorgd dat de huid niet in direct contact komt met de kou. Kou kan ook brandwonden veroorzaken, die de schepen en de huid en worden vaak te laat opgemerkt door de patiënt.
Een andere mogelijkheid om een hallux rigidus conservatief wordt aangeboden door verschillende injectieprocedures. Onder andere, lokale anesthetica kan in het aangetaste gewricht worden geïnjecteerd. Ze hebben een dempend effect op de zenuwuiteinden en verlichten de pijn aanzienlijk, aangezien de pijn niet langer via de zenuwen daar gevestigd.
Het aangetaste gewricht kan eindelijk herstellen en het genezingsproces wordt zo extra bevorderd. Mogelijke medicijnen die geschikt zijn voor injecties zijn conventionele ontstekingsremmers, homeopathische middelen, cortsion en hyaluronzuur. Ontstekingsprocessen kunnen worden verlicht door injecties met Orthokine.
Orthokines zijn endogene hormoonachtige stoffen die ontstekingsreacties kunnen tegengaan en stoppen. Bij ontstekingsprocessen in gewrichten het is vooral belangrijk dat de ontsteking zich niet verspreidt naar de kraakbeen. Het kraakbeen heeft een beschermende functie en beschermt het bot tegen slijtage.
Orthokines kunnen daarom ook het kraakbeen dat de gewrichtsoppervlakken bedekt, beschermen tegen infectie. Naast medicamenteuze behandeling moet regelmatig fysiotherapie worden uitgevoerd. Vaak is vooraf pijnbestrijding nodig zodat de oefeningen pijnloos kunnen worden uitgevoerd.
Het doel van fysiotherapie is om met gerichte oefeningen de pijn te verminderen en vooral om het gewricht soepel te houden. Vooral bij reumatische aandoeningen is het van belang om verstijving van het gewricht tegen te gaan. Als de conservatieve behandelingen niet succesvol zijn, hoeft de patiënt vaak maar één operatie te ondergaan om de hallux rigidus.
Er zijn verschillende operaties om de ziekte te behandelen. Het hangt af van de omvang van de symptomen en de leeftijd van de patiënt. Een cheilotomie wordt uitgevoerd wanneer benige extensies zijn gevormd aan de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen.
Omdat ze vaak erg pijnlijk kunnen zijn, worden ze verwijderd door middel van de operatie. Deze procedure kan worden uitgevoerd als het gewricht nog grotendeels intact is. De grote teen kan dan weer vrij en pijnloos worden bewogen.
Daarnaast kan, als de ziekte zich voortzet en verergert, een verdere operatie worden overwogen, waarbij het gewricht uiteindelijk kan worden vervangen door een prothese. Dit kan echter alleen als het bot vooraf niet teveel is gemanipuleerd. In een andere procedure, osteotomie, de middenvoetsbeentje bot wordt ingekort. Dit ontlast de gewrichtsoppervlakken en voorkomt de progressie van een hallux rigidus.
Een andere chirurgische behandeling is de verstijving (artrodese) van het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen. Het wordt gebruikt bij jonge en actieve mensen. Het gewricht is zo verstijfd dat de grote teen naar binnen en naar boven is gericht.
Dit maakt een pijnloze afrolbeweging en veilig laden mogelijk. Bovendien is voor dit gewricht ook een endoprothetische vervanging mogelijk. Het gewricht van de grote teen wordt vervangen door een metalen prothese vergelijkbaar met een kniegewricht prothese.
De voorwaarde voor deze chirurgische ingreep is een intact en stabiel bot. Toch is deze operatie omstreden. De grote teen wordt blootgesteld aan veel stress. Artsen houden er daarom rekening mee dat een prothese na korte tijd losraakt en tot latere problemen kan leiden.
