Diagnose | Gescheurde meniscus

Diagnose

Na een binnenste meniscus breuk, de aangetaste gewrichtsruimte is duidelijk pijnlijk onder druk. Er zijn verschillende diagnostische meniscus-tests om te controleren of het daadwerkelijk een innerlijke meniscusscheur is:

Het onderscheid tussen een traan van de binnenste meniscus en een buitenste meniscus wordt dan gemaakt door middel van de exacte lokalisatie van de pijn, waarbij verhoogde pijn in de binnenste gewrichtsruimte waarschijnlijker wijst op een scheur in de binnenste meniscus. Een Röntgenstraal Er wordt meestal een afbeelding gemaakt om botschade uit te sluiten (bijvoorbeeld in de vorm van een breuk), maar een gescheurde binnenkant meniscus kan niet worden gezien in een Röntgenstraal beeld. Hiervoor zou een MRI-afbeelding (magnetische resonantie tomografie of synoniem magnetische resonantie beeldvorming) nodig zijn.

Zelfs een MRI-scan van een gescheurde meniscus kan het niet met 100% zekerheid diagnosticeren. Vooral de kleine en degeneratieve tranen, zogenaamde ouderdomstranen, zijn soms moeilijk te zien in een MRI.

  • Steinmann 2 - Test De examinator buigt het kniegewricht langzaam vanuit de gestrekte positie steeds verder naar 90 graden flexie.

    Als de patiënt een pijn in het kniegewricht meldt die van voor naar achter beweegt, is dit een indicatie meniscus schade.

  • Payr-teken Wordt getest op de patiënt die in kleermakerszit blijft. De onderzoeker drukt de aangedane knie naar de grond. Als de patiënt pijn meldt in de binnenste gewrichtsruimte, duidt dit op een innerlijke meniscus laesie.
  • Andere meniscusonderzoeken die wijzen op een meniscus laesie zijn het Apley-bord, het McMurray-bord, het Böhler-bord en het Merke-bord.