De blessurefase is de eerste en kortste fase van de secundaire fase breuk genezing. Het overlapt met de tweede fase, de ontstekingsfase. Tijdens de blessurefase breuk fragmenten kunnen letsel veroorzaken interne organen in extreme gevallen.
Wat is de blessurefase?
De blessurefase is de eerste en kortste fase van de secundaire fase breuk genezing. Een breuk kan primair en direct zijn of secundair en dus indirect. Bij een primaire breuk staan de breukfragmenten met elkaar in contact of in ieder geval niet veel meer dan een millimeter uit elkaar. Bij een secundaire fractuur daarentegen, is er een opening die moet groeien samen tijdens fractuurgenezing. Tijdens secundaire fractuurgenezing overbruggen cellen zoals osteoblasten de opening door een zogenaamd eelt van mesenchymale cellen, die is gemineraliseerd met calcium in de late stadia van fractuurgenezing en dus gestabiliseerd. De genezing van indirecte fracturen wordt secundaire fractuurgenezing genoemd. Het bestaat uit vijf verschillende fasen. De blessurefase is de eerste fase van het genezingsproces. De volgende fasen zijn de ontsteking fase, de granulatiefase, de eelt verhardingsfase en de hermodelleringfase, die bestaat uit het modelleren en hermodelleren van het bot.
Functie en taak
menselijk botten zijn in leven. Ze gaan gepaard met permanente groei- en hermodelleringsprocessen, die ook worden samengevat als ossificatie Osteoblasten bouwen bot op en osteoclasten verwijderen botweefsel. Op deze manier, botten kan zich aanpassen aan veranderende omstandigheden. Na breuken kunnen ze groeien op deze manier weer bij elkaar en zelfs volledig regenereren. Bij primaire fracturen wordt het periosteum niet vernietigd en kunnen de fractuurfragmenten worden samengevoegd door capillair-rijk bindweefsel Bij secundaire fractuurgenezing complexer. Regeneratie vindt plaats in vijf fasen die beginnen eelt formatie om de kloof te overbruggen. De eerste fase van secundaire fractuurgenezing is de verwondingsfase. Breuken zijn het gevolg van een directe of indirecte kracht die de elasticiteit of sterkte van het bot. Het bot is volledig doorgesneden omdat het de uitgeoefende krachten niet meer kan weerstaan. Er worden twee of meer fragmenten gevormd en het bot verliest zijn stabiliserende functie. De blessure- of breukfase begint wanneer de kracht wordt uitgeoefend. Het eindigt pas als er geen krachten meer op het bot of het omliggende weefsel inwerken. Het getroffen gebied absorbeert alle energie van de kracht. De verwondingsfase is de kortste fase van secundaire fractuurgenezing en duurt meestal niet langer dan een paar seconden. Tijdens deze fase wordt de omvang, hoek en exacte locatie van de breuk bepaald. Het corticale bot, beenmerg, periosteum en omliggende weefsels worden doorgesneden of op zijn minst gewond tijdens de verwondingsfase. Vervolgens een hematoom vormt zich in de breukspleet. Het bloedt in de breuk omdat het talrijk is bloed schepen van de directe omgeving is vernietigd. De hematoom verspreidt zich langs de spleet. Op dit punt overlapt of versmelt de fractuurfase de ontstekingsfase.
Ziekten en klachten
Tijdens de verwondingsfase van secundaire fractuurgenezing kunnen verschillende complicaties optreden. Afhankelijk van de locatie en de ernst van de kracht kunnen de gebroken botfragmenten bijvoorbeeld organen in de directe omgeving beschadigen en ernstige inwendige bloedingen veroorzaken. Afgezien van dit extreme geval, kunnen de breukuiteinden min of meer ver uit hun fysiologische positie bewegen, afhankelijk van de hoek van de gewelddadige impact. Ze moeten dan worden teruggeplaatst in een positie die anatomisch zo exact mogelijk correct is, anders zal de bijbehorende schade snel verergeren of de breuk botten wil groeien samen in een verkeerde positie. Ook moet worden voorkomen dat de herpositioneerde botten tijdens de genezing de anatomisch correcte positie weer verlaten. Breuken komen vaker voor bij ziekten zoals broze botziekte or osteoporose Degenen die zijn getroffen door broze botziekte lijden aan een mutatie op chromosomen 7 en 17. Dit genetisch materiaal codeert voor de collageen type I proteïne. Het eiwit is een essentieel onderdeel van bindweefsel. Sinds bindweefsel speelt een cruciale rol bij de botvorming, getroffen personen lijden aan abnormaal gestructureerde botten met een hoge broosheid. osteoporose lijden ook vaker aan botbreuken. Deze ziekte wordt gekenmerkt door verminderd botdichtheid De getroffenen lijden aan een onbalans van botopbouwende osteoblasten en botafbrekende osteoclasten. Er treedt dus een onbalans op tijdens de permanente demineralisatie en remineralisatie van de botstof. Bot massa wordt in grotere mate afgebroken door osteoclasten dan osteoblasten botmassa produceren. Een lichte onbalans is fysiologisch, vooral op oudere leeftijd. Botten worden in de latere decennia van het leven dus brozer als gevolg van ouderdomsfysiologie dan aan het begin van het leven. Bij patiënten van osteoporoseis er een pathologische onbalans in de activiteit van osteoblasten en osteoclasten.
