Therapie
Bij de behandeling van dermatomyositisis het belangrijk om te weten of er naast de ziekte ook een carcinoom is opgetreden. In de meeste gevallen leidt het verwijderen van de tumor tot een afname van de ziekte. Als de patiënt uitsluitend lijdt aan dermatomyositis, dient hij in eerste instantie uit de buurt te blijven van sterke UV-straling.
Bovendien wordt de behandeling uitgevoerd met glucocorticoïden, die de ontsteking zouden moeten tegengaan. Als de ziekte al vergevorderd is of als het een ernstig geval is, moet de patiënt ook innemen immunosuppressieve geneesmiddelen. Dit zijn medicijnen die de immuunsysteem, omdat het bij ziekte ten onrechte de eigen cellen van het lichaam aanvalt.
Indien de immuunsysteem wordt onderdrukt, kan de verkeerde immuunrespons worden geminimaliseerd. Naast immunosuppressiva kunnen ook cytostatica worden gebruikt. In de meeste gevallen zouden de symptomen een paar weken na de therapie aanzienlijk moeten verbeteren. Naast de medicamenteuze therapie moet fysiotherapie worden uitgevoerd om de verzwakte spieren geleidelijk weer op te bouwen.
Profylaxe
Omdat de exacte oorzaken van dermatomyositis zijn nog onduidelijk, is het moeilijk om de ziekte te voorkomen. Er wordt echter aangenomen dat psychologische stress en hoog UV straling (bijvoorbeeld door blootstelling aan zonlicht of frequent bezoeken aan zonnebanken) de ziekte bevorderen. Het is daarom belangrijk om bezoeken aan het solarium tot een minimum te beperken, vooral als er vergelijkbare ziekten in de familie zijn geweest.
Voorspelling
De prognose voor dermatomyositis is slecht. Binnen de eerste 2 jaar sterft 30% van alle patiënten, velen van hen als gevolg van de tumorziekte; als de tumor voldoende wordt behandeld, kan dermatomyositis ook met succes achteruitgaan, waardoor de levensverwachting enorm toeneemt. Vanwege de therapie met immunosuppressieve geneesmiddelen, veel patiënten sterven aan onschadelijke infecties, omdat de immuunsysteem is niet langer in staat om ze te controleren.
Dermatomyositis is een van de ziektepatronen die nog niet te genezen zijn, zodat behandeling alleen de symptomen kan verlichten en de kwaliteit van leven kan verbeteren. Omdat het een auto-immuunziekte is, bestaat de therapie meestal uit het onderdrukken van het immuunsysteem om de foutieve reactie van het afweersysteem met de eigen structuren van het lichaam te stoppen (meestal met glucocorticoïden/cortisone or immunosuppressieve geneesmiddelen). Deze therapie moet echter consistent over een lange periode worden uitgevoerd, maar een herhaling van de symptomen tijdens of na de therapie en een verergering van de symptomen kunnen nooit 100% worden uitgesloten.
Het beloop van dermatomyositis is sterk afhankelijk van of het optreedt als onderdeel van een tumorachtige ziekte of als een onafhankelijke ziekte en kan daarom in het algemeen niet worden voorspeld. Het is echter aangetoond dat een adequate medicamenteuze behandeling de symptomen van de ziekte op zijn minst significant kan verminderen.
