Therapie | De ziekte van Ahlbäck

Therapie

Het behandelsucces en dus de prognose van M. Ahlbäck zijn over het algemeen hoe beter, hoe eerder de ziekte als zodanig kan worden herkend. De behandeling van M. De ziekte van Ahlbäck is in wezen verdeeld in zogenaamde conservatieve (dwz niet-operatieve) en operatieve maatregelen. Niet-chirurgische behandelmethoden omvatten vooral die maatregelen die de symptomen van de betreffende patiënt verbeteren.

Om de pijn veroorzaakt door M. Ahlbäck, verschillende pijnstillers (analgetica) kunnen worden ingenomen. De keuze van het geschikte analgeticum dient te worden gemaakt door de behandelende arts, afhankelijk van de omvang van het geneesmiddel pijn. Voorlopig kan de getroffen patiënt zichzelf helpen met lichte medicijnen zoals ibuprofen en paracetamol.

Omdat er echter ook ontstekingsprocessen optreden in de loop van M. De ziekte van Ahlbäck, het nemen van de extra ontstekingsremmer ibuprofen lijkt vaak verstandiger. Daarnaast zal de behandelende arts in een eerste behandelstap diverse algemene maatregelen bestellen. Deze maatregelen omvatten bescherming van de getroffenen kniegewricht door het te ontlasten, een pauze in te lassen van sporten en het tijdelijk te gebruiken krukken.

Daarnaast is de inname van bisfosfonaten het stimuleren van botvorming wordt beschouwd als de eerste maatregel voor M. Ahlbäck. In het algemeen moeten alle therapiemethoden dienen om het dode botweefsel te stimuleren om te regenereren en zo de stabiliteit van het te verhogen kniegewricht. In de vroege stadia van M. De ziekte van Ahlbäck, de zogenoemde "hyperbare zuurstoftherapie”(Afgekort HBO) wordt als bijzonder veelbelovend beschouwd.

Met behulp van deze methode kan met name bij relatief jonge patiënten aantoonbaar een natuurlijke genezingsreactie worden gestimuleerd. Bovendien, na succesvol hyperbare zuurstoftherapie, de ingroei van nieuw bloed schepen in de voegvorming dij bot kan worden waargenomen. De procedure van hyperbare zuurstoftherapie is vrij eenvoudig.

De patiënt die lijdt aan M. Ahlbäck inhaleert zuivere zuurstof bij hoge omgevingsluchtdruk in een drukkamer. Op deze manier wordt de zogenaamde partiële zuurstofdruk in het weefsel verhoogd en wordt de genezing van het bot gestimuleerd. Ondanks uitstekende behandelingsresultaten, wordt hyperbare zuurstoftherapie voor M. Ahlbäck nog steeds niet gefinancierd door de wet volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen.

Als alternatief voor zuurstoftherapie, schokken golftherapie kan worden uitgevoerd, vooral in de vroege stadia van de ziekte. Bij deze behandelmethode van M. Ahlbäck worden korte hoogenergetische stroompulsen naar de getroffen persoon geleid kniegewricht. De schokken golftherapie kan zowel een stofwisselingsbevorderend als een regenererend effect hebben op het dode botweefsel.

Regeneratie van het kniegewricht is ook de focus van de chirurgische behandelmethoden van M. Ahlbäck. Er worden verschillende maatregelen genomen om een ​​genezingsreactie in het aangetaste botweefsel op te wekken en de stabiliteit van het kniegewricht te herstellen. Bij patiënten met de ziekte van M. Ahlbäck in de vroege stadia en / of in gevallen van laag bot necroseis de zogenaamde herpositionering van osteotomie de chirurgische methode bij uitstek.

Bij deze procedure wordt het deel van de gewrichtsruimte naar het midden van het lichaam ontlast. Bovendien kan tijdens het boren van Pridie in de aangedane knie worden geboord, waardoor de vorming van nieuwe wordt gestimuleerd kraakbeen. Voor patiënten met een vergevorderd beloop van de ziekte is deze methode in de meeste gevallen geen optie meer, maar kan ook een sledeprothese (oppervlaktevervanging van de knie) worden ingebracht. Afhankelijk van de omvang van de ziekte van Ahlbäck kan worden besloten of slechts de helft van het kniegewricht (unicondylaire sledeprothese) of zelfs beide helften (vervanging van het bicondylaire oppervlak) moet worden vervangen.