Tachycardie en kortademigheid | Tachycardie

Tachycardie en kortademigheid

Ademloosheid of kortademigheid wordt in de technische terminologie dyspneu genoemd en wordt gedefinieerd als 'subjectief gevoel dat de activiteit van ademhaling“. De dyspneu wordt door de WHO ingedeeld in ernstniveau I-IV. Symptomen van kortademigheid worden versneld ademhaling (tachypneu) met een ademhalingsfrequentie van meer dan 20 ademhalingen per minuut en tachycardie, algemeen bekend als hartkloppingen.

Andere bijkomende symptomen kunnen zijn: angst, het gebruik van de ademhalingsspieren en een blauwe verkleuring van de huid (cyanose) als teken van zuurstoftekort. EEN tachycardie met ademnood kan worden veroorzaakt door ziekten van de longen en luchtwegen, inclusief astma, longontsteking or pneumothorax. Hart falen kan ook leiden tot kortademigheid met tachycardie omdat het subjectieve gevoel van kortademigheid kan worden veroorzaakt door een slechtere toevoer van zuurstof naar het lichaam.

Andere redenen voor tachycardie en kortademigheid zijn verblijf op grote hoogte, bloedarmoede (gebrek aan bloed), koolmonoxidevergiftiging, psychologisch geïnduceerde hyperventilatie, een gebrekkige regulering van de zuur-base evenwicht en pulmonaal slagader embolie. In pulmonale slagader embolie, wordt een longslagader afgesloten door een trombus uit de diepe aderen van de been of bekken. Naast hartkloppingen en kortademigheid, pulmonaal slagader embolie gaat gepaard met ademhalingsgerelateerde pijn op de borst en in veel gevallen doodsangst.

  • Graad I komt overeen met kortademigheid bij snel lopen, bergopwaarts of traplopen.
  • Graad II beschrijft een kortademigheid die optreedt bij het lopen in het vliegtuig.
  • Graad III omvat de behoefte aan pauzes om op adem te komen tijdens een rustige wandeling.
  • Graad IV komt overeen met een ademnood die al in rust optreedt.

Tachycardie door stress

Een aanzienlijke versnelling van de hart- snelheid is bij iedereen in emotionele situaties bekend, of het nu gaat om vreugde, verdriet of woede. Meestal duurt het een beperkte tijd en wordt het daarna weer normaal. Stresssymptomen, zoals hartkloppingen, treden op als reactie op situaties die als stressvol en oncontroleerbaar worden ervaren.

Het lichaam bevindt zich in een constante staat van spanning. Spanning hormonen zoals adrenaline en glucocorticoïden worden vrijgegeven en beïnvloeden de fysieke en mentale toestand. Lichamelijke symptomen zijn soms hoofdpijn en terug pijn, een verzwakte immuunsysteem met veelvuldige verkoudheden, maagdarmklachten en afwijkingen van de cardiovasculair systeem zoals hartkloppingen, hoge bloeddruk en ademhaling moeilijkheden.