Symptomen
Sinds reumatiek is slechts een verzamelnaam voor de verschillende ziektebeelden, u vindt er meer gedetailleerde informatie over de tekenen en symptomen van de individuele klinische beelden (zie hierboven). Allereerst vertonen bijna alle reumatoïde ziekten vrij niet-specifieke algemene symptomen. Deze bestaan meestal uit vermoeidheid, soms ook koorts, nachtelijk zweten en spieren pijn.
Bij gewrichtsklachten is het typerend voor de meeste vormen van reumatiek dat de pijn is 's ochtends erger en' s ochtends is er meer bewegingsbeperking dan 's avonds. Dit heet ochtend stijfheid. Aan het begin van een reumatoïde artritis, treedt asymmetrische gewrichtsbetrokkenheid van het lichaam op.
Hier vooral de middenhandsbeentjes van een hand of de vinger gewrichten van een vinger betreft. In het verdere verloop van de ziekte worden de linker- en rechterkant van het lichaam symmetrisch aangetast. Kenmerkend zijn ook de vaak drukpijnlijke en gezwollen, soms ook rode kleuren gewrichten.
Dus als het vinger gewrichten zijn gezwollen en rood geworden gedurende een aantal weken en zijn 's ochtends stijf, het kan zijn reumatiek. In de tussentijd worden nog maar heel zelden ook zogenaamde reumatische knooppunten in de nabijheid van het betreffende gewricht aangetroffen. Dit zijn ruwe verhardingen die meestal niet pijnlijk zijn.
Soms, vooral bij acute reumatische aanvallen, kunnen ook nagelveranderingen zichtbaar worden. Reumatische ontstekingen van de wervellichamen van de wervelkolom zijn voornamelijk merkbaar door verminderde beweging en soms ernstig pijn. De hart-, longen, nieren en ogen kunnen ook worden aangetast door reumatologische aandoeningen.
Overeenkomstige functionele beperkingen leiden patiënten meestal naar een arts. Daarnaast kan het gaan om een peesontsteking met reuma. Diagnostiek omvat niet alleen een fysiek onderzoek maar ook bloed testen.
Hier valt vooral op dat de ontstekingswaarden vele malen hoger kunnen zijn. Ook zeker bloed componenten, onder andere de reumafactor en verschillende andere autoantilichamen, kan meestal worden bewezen in de bloed. Bij de reumatologische aandoeningen zijn vooral de vingers betrokken.
De vinger gewrichten kunnen dikker worden en ook rood worden. Bovendien kan het binnen dit bereik ook tot een ochtendstijfheid komen, dwz de gewrichten zijn meestal langer dan 30 minuten pijnlijk en moeilijk mobiel. De aantasting van bepaalde vingergewrichten is kenmerkend voor de individuele ziekten.
Dus het komt zB met de reumatoïde artritis nooit tot de aanval van het duimzadelgewricht en de laatste rij vingergewrichten. Slechts zeer zelden komen reumatische klieren voor, die pas na vele jaren van ziekteprogressie ontstaan zonder therapie. Dit zijn kleine ruwe, maar zelden pijnlijke verhardingen in het vingergebied. Met onbehandelde en gevorderde reumatoïde artritiskomen er zeer frequent gewrichtsafwijkingen van de vingergewrichten voor, zodat ze nauwelijks mobiel zijn.
