Definitie
De skiduim is meestal een pijnlijke ligamentische blessure. Dit resulteert meestal in een volledige scheuring van het collaterale ligament (med. Ligamentum ulnare of ulnarens collateraal ligament) bij het metacarpofalangeale gewricht van de duim.
Het ligament kan op verschillende punten worden gescheurd. Er zijn drie verschillende medische lokalisaties: Soms kan het ligamentische letsel worden gecombineerd met een botversplintering (med. Botscheur).
Af en toe treedt alleen een verstuiking op met een gescheurd of uitgerekt ligament.
- Ofwel centraal (med. Interligamentair)
- Dicht bij de basis (dit is het uiteinde van de riem richting de pols)
- Of distaal (dit is de richting van de duim).
Synoniemen
- Ligamentletsel aan het metacarpofalangeale gewricht van de duim
- Breuk van het ulnaire collaterale ligament
- Breuk van de ulnare van het ligamentum collaterale
- Duim pijn
Veroorzaken
De oorzaak is vaak gewelddadig ontvoering (radiale inductie in het metacarpofalangeale gewricht van de duim) van de duim. Dit kan veroorzaakt worden door een val tijdens het skiën of door verschillende andere sporten. De meest voorkomende oorzaken zijn vallen tijdens het skiën, bijvoorbeeld doordat de duim verstrikt raakt in de lus van de skistok. Maar ook stootblessures tijdens balsporten kunnen vaak tot deze blessure leiden. Heeft u specifieke duimpijn?
Anatomie
Het collaterale ligament van de duim (ulnair collateraal ligament) loopt langs de binnenkant van de duim, dwz medisch op de kleine vinger zijkant van de duim. Bij medisch geïnteresseerde personen loopt het ulnaire collaterale ligament vanaf de dorsoulnaire zijde van het metacarpale I hoofd naar beneden en hecht aan de basis van de proximale falanx aan de ulnaire zijde. Het ulnaire collaterale ligament dient om het metacarpofalangeale gewricht te stabiliseren en is een voorwaarde om fijne bewegingssequenties mogelijk te maken, zoals het vasthouden van voorwerpen of stevig vastgrijpen.
Bij een ongeval is de blessure vaak te voelen of te horen aan een scheur in de duim. Korte tijd later zowel een duidelijke zwelling met een blauwe plek (hematoom) en een zwelling in het gebied van het metacarpo-phalangeale gewricht van de duim verschijnen. Bovendien treedt een verhoogde opening (teken van instabiliteit) van het metacarpofalangeale gewricht van de duim op, wat tijdens het klinisch onderzoek kan worden vastgesteld, aangezien stabilisatie door het ligament ontbreekt.
Bovendien is er een pijnlijke beperking van de grijpfunctie. Vanwege de pijn optredende na het ongeval, kan een diagnose niet altijd met zekerheid gesteld worden door klinisch onderzoek. Daarom moet na immobilisatie een nieuw onderzoek worden uitgevoerd.
Voor dit doel wordt een zijvergelijking voor bewegingstesten aanbevolen, aangezien er een grote variatie is in de beweeglijkheid van het metacarpofalangeale gewricht van de duim. Om een benige traan uit te sluiten, een röntgenstraal van de duim moet worden genomen en, indien nodig, moeten vastgehouden beelden worden gemaakt voor vergelijking van de zijkant. Na een paar dagen kunnen de symptomen blijkbaar zelfs zonder behandeling verbeteren.
Desalniettemin wordt het sterk aanbevolen om een specialist in orthopedie te raadplegen. Als de skiduim onbehandeld blijft, schuurt het constant tegen het gewricht kraakbeen veroorzaakt slijtage van het metacarpofalangeale gewricht (gewricht artrose). De pijn die zich als gevolg daarvan kunnen ontwikkelen, kan ervoor zorgen dat het metacarpofalangeale gewricht verstijft en dat misstanden kunnen aanhouden.
