Definitie
Naast het typische schippersbotje breuk van de pols, een breuk van de voet is ook mogelijk. Het scafoïd bot van de voet wordt in de technische taal "Os naviculare" genoemd en bevindt zich tussen de talus en de wiggen botten van de eerste twee tenen aan de zijkant van de grote teen. EEN breuk of het scafoïd bot van de voet komt zelden voor, maar zeldzamer dan een scafoïdfractuur van de hand. Bij fracturen van de voet, behalve de tenen, voornamelijk de talus en de hielbeen zijn aangetast; breuken van de kleine tarsaal botten zijn ongebruikelijk.
Oorzaken
Breuken van het scafoïd aan de voet worden vaak veroorzaakt door directe gewelddadige impact op het gebied van het bot. Het zijn vaak gerichte slagen met stompe voorwerpen of ongelukken zoals een sterke stoot tegen een projectie. Ook vallen of ongelukkig draaien en trappen van de voet kunnen fracturen van de kleinere veroorzaken botten van de voet. Sinds de schippersbotje is een heel klein bot en biedt nauwelijks oppervlakte voor breuken, de heftige klap moet op het bot gericht zijn. Het is niet ongebruikelijk dat de botten vooraf beschadigd zijn door botontsteking of osteoporose, wat instabiliteit van de botten veroorzaakt.
Symptomen
Direct na de breuk wordt er meestal gelokaliseerd pijn aan de binnenkant van de voet. De voet kan opzwellen, warm worden en pijn doen bij aanraking of beweging. Bovendien kunnen blauwe plekken ontstaan, waardoor het getroffen gebied rond de schippersbotje om aan de buitenkant een zichtbare rode kleur te krijgen.
De zwelling en pijn gaan gepaard met functieverlies, waardoor het moeilijk is om te lopen en te lopen. Deze symptomen kunnen ook ernstig zijn blauwe plek. Afhankelijk van de ernst van de scafoïdfractuur kan de fractuur worden gepalpeerd of kunnen er lichte vervormingen optreden. Om een blauwe plek van een breuk met zekerheid, het enige dat helpt is een Röntgenstraal. Hierdoor kunnen de fracturen meestal worden geïdentificeerd en kan een betrouwbare diagnose worden gesteld.
