Samengevat
Het klinische beeld van spondylolisthesis kan een degeneratief proces zijn waarbij wervels door slijtage tegen elkaar worden verschoven. Het wordt echter vaak aangetroffen in jeugd en adolescentie bij gymnasten, dolfijnzwemmers, trampoline-gymnasten en soortgelijke sporten waarbij enorme ladingen worden geplaatst op wervels die zich nog in de groeifase bevinden. Daarom moet een exacte analyse worden uitgevoerd om eerst de bijdragende factoren te elimineren en vervolgens, in een tweede stap, een aangepaste therapie te ontwikkelen.
Omdat spierinstabiliteit in combinatie met abrupte bewegingen en overstrekking gedurende een langere periode meestal de trigger is, worden statische oefeningen ter versterking van het ondersteunende apparaat aanbevolen. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt en het groeiproces van de wervels nog niet is voltooid, des te beter zijn de therapiemogelijkheden, aangezien gerichte oefeningen en posturale correcties kunnen worden gebruikt om in te grijpen. In het algemeen kan gesteld worden dat eenzijdige overbelasting vermeden dient te worden en continue training van het ondersteunende apparaat van de rompspieren en ook van de diepe rugspieren (Multifidi) preventief werkt. Er zijn talloze variaties en instructies voor isometrische en dynamische oefeningen die in het dagelijks leven kunnen worden geïntegreerd, afhankelijk van de ernst van de ziekte.
Alle artikelen in deze serie:
