Quassia, ook wel Quassia amara of bitterhout, is een boom die bekend staat om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Medicinaal gebruik omvat bladeren, hout en schors.
Voorkomen en cultivatie van de Quassia
Quassia amara is een vrij kleine boom. Het doet niet groeien veel groter dan zes meter. De quassia-boom is een lid van de bitter as familie (Simaroubaceae) en komt voornamelijk voor in Zuid- en Midden-Amerika, West-Indië, de zuidelijke delen van Mexico en het zuidelijkste puntje van Florida. Dit groeiende bereik wordt in de biogeografie ook wel de Neotropics genoemd. Quassia amara is een vrij kleine boom. Het doet niet groeien veel groter dan XNUMX meter. De bast is grijsachtig van kleur en glad. Afwisselend gesteelde en geveerde bladeren zitten op de takken. De bloemen van de quassiaboom zijn rood of vleeskleurig en gerangschikt in trosvormige bloeiwijzen. De boom produceert vruchten die qua vorm lijken op olijven. Als deze rode steenvruchten rijp zijn, bevatten ze zwarte zaden.
Effect en gebruik
Bladeren, hout en schors kunnen medicinaal worden gebruikt. In de meeste gevallen wordt echter het gedroogde hout gebruikt. De belangrijkste actieve stoffen van de boom zijn de bittere stoffen. Hier zijn vooral quassin en neoquassin opmerkelijk. Verder bevat quassia-hout quassinol, amaroliden, zouten en mineralen en, in kleine concentraties, etherische oliën. De quassia-boom behoort dus voornamelijk tot de medicinale groep van bittere remedies. Quassia wordt echter ook gebruikt als een roborans, dat wil zeggen als een tonic en versterkend middel, evenals een gastro-intestinale, pancreas- en hepatische remedie. De belangrijkste indicatie voor administratie van Quassia is gastro-intestinale zwakte, ook wel atonie genoemd. Gastro-intestinale zwakte kan zich uiten in de vorm van verlies van eetlust en indigestie. Hier helpt de quassiaboom met zijn eetlustopwekkende werking. De bitterstoffen die het bevat stimuleren de lever en pancreas, waardoor de afscheiding van spijsverteringssappen en spijsvertering wordt bevorderd enzymen De galblaas wordt ook gestimuleerd om uit te scheiden gal zuren Bitterstoffen hebben over het algemeen een eerder stimulerend effect, zodat quassia ook kan worden gebruikt bij algemene zwakte en gevoelige zenuwzwakte (neurasthenie). Zoals eerder vermeld, behoort quassia tot de overvallers vanwege zijn versterkende en verkwikkende effecten. Dat is de reden waarom quassia-schors en quassia-hout vaak worden gebruikt bij het herstel na slopende ziekten. Quassia-schors zou ook nuttig zijn in het geval van een neiging tot zweten als gevolg van zwakte. Quassia amara wordt ook gebruikt in lever ziekten, vooral bij levercirrose. De administratie van vijf druppels Quassia-moedertinctuur driemaal daags is hier effectief gebleken. Quassia heeft ook bewezen een goed anthelminticum te zijn, dwz ontwormingsmiddel, voor pinworms (oxyuranen). Traditioneel werden zetpillen met Quassia gebruikt om te ontwormen. Dit is tegenwoordig nogal ongebruikelijk. Vanwege zijn extreem bitter smaakQuassia wordt ook gebruikt om te spenen nagelbijten Voor dit doel wordt de oertinctuur eenvoudig op de nagels Vooral kinderen houden niet van bitter smaak helemaal niet en onthoud er daarom van bij hun te bijten nagels wanneer de tinctuur wordt aangebracht. Quassia-schors kan in verschillende vormen worden gebruikt administratie Bij voorkeur wordt Quassia-thee bereid koud, omdat het extractgehalte hoger is bij koude extractie. Een theelepel quassia-schors wordt toegevoegd aan een glas koud water voor koude bereiding. Het mengsel moet ongeveer twee uur trekken en kan daarna worden gezeefd en gedronken. Er zijn tal van kant-en-klare medicijnen met quassia op de markt in de vorm van mono- of combinatiepreparaten. Homeopathisch verdunningen en tablets zijn ook te koop. Het homeopathische middel Quassia wordt, net als de grove variant, gebruikt bij spijsverteringszwakte en is ook een typisch middel lever remedie in homeopathie De belangrijkste symptomen van de homeopathische Quassia-remedie zijn een ongewoon kloppend gevoel in de buik, zwakte van de spijsvertering, een innerlijk gevoel van kou en het pijnlijke gevoel alsof de maag waren gevuld met heet water Kenmerkend is het ongemak, vooral de pijn, verslechtert met diep inademing De gemeenschappelijke potenties zijn D2, D3, D4 en D6. Quassia is ook een onderdeel van sommige spagyrische geneesmiddelen. Quassia is gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, borstvoeding en zweren in het maagdarmkanaal.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De schors en het hout van de quassiaboom worden al eeuwenlang door de inheemse bevolking van Brazilië gebruikt om de eetlust en de spijsvertering te stimuleren. Quassia werd voor het eerst schriftelijk genoemd door de Fransman Labat. Hij rapporteerde in 1696 over een bitterhout dat groeit op het eiland Martinique. Ruim twintig jaar later ontdekte de arts Philipp Fermin dat quassiabloemen ook een positief effect hebben op maag aandoeningen. In Europa werd de quassia-schors vooral via Linné bekend als remedie. Linné noemde de boom naar een slaaf genaamd Qassi. In 1788 werden de schors, het hout en de wortel opgenomen in de London Pharmacopoeia. Verdere vermeldingen in Europese farmacopeeën volgden. Quassia-schors kreeg zijn positieve reputatie als leverremedie voornamelijk door Rademacher en zijn empirische geneeskunde. Tegenwoordig wordt quassia in de orthodoxe geneeskunde zelden gebruikt, maar in de natuurgeneeskunde, hier bij voorkeur in de homeopathische toedieningsvorm, wordt het traditionele gebruik van de bittere drug voortgezet. De indicaties zijn nog steeds vergelijkbaar met die uit het verleden. Quassia wordt nog steeds gebruikt voor gastro-intestinale aandoeningen, leveraandoeningen en zwakte. Medische studies tonen echter aan dat Quassia ook buiten deze toepassingsgebieden effectief is. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat Quassia zelfs effectief is tegen Plasmodium falciparum, de veroorzaker van malaria De boomschors wordt momenteel echter niet gebruikt als antimalariamiddel. Daar kan een overdosis Quassia voor zorgen misselijkheid en braken, Quassia mag alleen worden ingenomen in overleg met een arts of alternatieve geneesheer.
