Rond 20 voor Christus schreef de Romeinse dichter Virgil in het 4e boek van zijn didactische gedichten "Georgica": "Ze leggen traan-dauw van de narcis en lijm van de schors Voor de honingraten als de eerste grond". De lijm van de bast is hars, dat bijen maken van de harsachtige componenten van de toppen van bomen. Net als menselijke ambachtslieden gebruiken ze het om te verzegelen gewrichten en scheuren. Elke broedkam is ook bedekt met een dunne film van propolis voorkomen kiemen van het vernietigen van het kroost. De afzonderlijke stoffen van propolis zijn interessant voor medicijnen. Er wordt gezegd dat het een effect heeft dat vergelijkbaar is met antibiotica.
Definitie: propolis
Het woord propolis komt van het Grieks (pro - voor, voor; polis - stad) en betekent zoiets als "voor de stad" of ook wel "voor de stad". De door de bijen zelf geproduceerde hars blijft behouden virussen, schimmels en bacteriën uit de korf. Bijen verzamelen hars van naaldbomen of boomknoppen en stoppen de harsachtige was in hun stuifmeelmanden. In de korf mengen ze het met was en bloempollen. Ze gebruiken het om de binnenkant van hun korf te desinfecteren en kleinere scheuren te dichten.
Effect van propolis
Propolis heeft een uitgesproken antibioticum en ook antiviraal en schimmelwerend effect. Het wordt als de sterkste natuurlijke beschouwd antibioticum Af en toe vinden imkers tot hun verbazing een muis die gemummificeerd is met propolis in de korf: de indringer is doodgestoken, maar de bijen kunnen hem niet verwijderen. Om te voorkomen dat het bederft en de bijenkorf besmet bacteriën, ze bedekken het met een film van propolis. Deze techniek werd ook door de Egyptenaren gebruikt - ze mummificeerden hun lijken met respectievelijk hars en propolis.
Toepassing als multifunctioneel antibacterieel middel
Enkele duizenden jaren geleden waren de antivirale, schimmelwerende en antibacteriële effecten van propolis bij mensen al bekend. De Griek Hippocrates (460 - 377 v.Chr.) Verwees al naar het effect van propolis op maagzweren op de huid en maagdarmkanaal in de oudheid.
Aristoteles (384-322 v.Chr.) Waardeerde de genezende eigenschappen van propolis, vooral voor kneuzingen, huid ziekten en etterig wonden De Romein Gaius Plinius Secundus (23 - 79 n.Chr.) Schreef over het effect van propolis uit de bijenkolonie. De Inca's gebruikten propolis voor febriele infecties. De Romeinse militaire doktoren hadden het nodig als een wond ontsmettingsmiddel, en zelfs in de Tweede Wereldoorlog werd het voor dit doel in Rusland gebruikt.
Tegenwoordig bestuderen wetenschappers over de hele wereld de geneeskrachtige eigenschappen van dit bouwmateriaal van bijen: Propolis versterkt de immuunsysteem, handelt tegen ontsteking van slijmvliezen en huid ziekten.
Propolis: toepassing bij kanker?
Dierproeven die geïsoleerde ingrediënten uit propolis op tumorcellen testen, zijn al tientallen jaren aan de gang. De focus ligt hier op het actieve ingrediënt cafeïnezuur fenethyl ester, wat kan remmen gen-gereguleerd chemotherapie resistentie in celculturen.
In klinische studies echter ook niet ester noch andere substanties uit propolis hebben tot dusverre zichzelf kunnen doen gelden als een vorm van therapie tegen kanker.
Vaak ook van een ondersteunende werking van Propolis voor patiënten met door bestraling geconditioneerde Mukositis is de spraak. Verder onderzoek is echter ook hier nodig, aangezien de gegevens niet doorslaggevend zijn.
