Prognose en duur van flebitis
Acuut flebitis is gewoonlijk zelflimiterend, wat betekent dat het na enige tijd zelfs zonder therapie kan genezen. Ondanks het doorgaans milde verloop van de ziekte, zijn er enkele complicaties bekend: Statistisch gezien verspreidt de ontsteking van de oppervlakkige aderen zich bij één op de vijf patiënten naar de onderste been aderen in het verdere verloop van de ziekte. Vooral dan het risico van diep ader trombose is extreem hoog.
In deze gevallen moet in een vroeg stadium een antistollingstherapie worden overwogen om de vorming van bloedstolsels in alle aders te voorkomen. Zelden leidt een bacteriële infectie tot de vorming van een abces en andere bijbehorende symptomen naast ontsteking. De belangrijkste symptomen hier zijn koorts, vermoeidheid en het gevoel slap te zijn.
De duur van een flebitis is in de meeste gevallen slechts een paar dagen. De patiënt ervaart al snel verbetering. In ernstige gevallen of als de ontsteking zich uitbreidt naar diepere aderen, is het echter ook mogelijk dat deze zich over meerdere weken verspreidt.
Profylaxe
De beste profylactische maatregel om te voorkomen flebitis loopt vaak en lopend Men moet oppassen dat u niet te lang op één plek blijft staan. 'S Nachts en zittend wordt aanbevolen - vooral in het geval van reeds bestaande spataderen - om uw benen op te leggen en niet om ze te kruisen. EEN compressieverband of aangepaste steunkousen kunnen ook het risico op flebitis verminderen.
Als deze maatregelen niet mogelijk zijn omdat een patiënt bijvoorbeeld zijn bed niet kan verlaten en er al een vermoeden bestaat van een ontsteking van een grote ader (bijv. de grote been ader, de grote vena saphena), profylactische antistolling met injecties met een zogenaamde lage dosis heparine wordt aanbevolen totdat de patiënt het bed weer kan verlaten of de ontsteking is genezen. Sinds uitgesproken spataderen behoren tot de risicofactoren voor flebitis, wordt een causale behandeling van dit probleem ook aanbevolen in de gevorderde stadia. Hiervoor zijn verschillende chirurgische methoden beschikbaar.
Met betrekking tot flebitis van de armen is voorzichtigheid de beste profylaxe. Hygiënisch werk en voorzichtigheid bij het toedienen van infusen en injecties moeten vanzelfsprekend zijn. Veneuze verblijfskatheters en ander vreemd materiaal mogen niet langer op de patiënt blijven dan absoluut noodzakelijk is.
