Tijdens oesofagogastroduodenoscopie (gastroscopie) kan gastro-oesofageale refluxziekte als volgt worden geclassificeerd op basis van de omvang van de gevonden laesies (weefsellaesies):
De ziektestadia van refluxoesofagitis zijn volgens Savary en Miller onderverdeeld in vier stadia:
| Stadium | Omschrijving |
| 0 | Geen mucosale veranderingen |
| I | Een of meer niet-samenvloeiende mucosale laesies met roodheid en exsudatie |
| II | Confluente erosieve en exsudatieve laesies die nog niet de hele omtrek (lat .: omtrek) van de slokdarm (voedselpijp) beslaan
|
| III | De laesie beslaat de hele omtrek van de slokdarm |
| IV | Complicaties: slokdarmzweer (slokdarmzweer), Barrett-slokdarm, stricturen (hoogwaardige vernauwing) en andere chronische mucosale laesies
|
De classificatie in Los Angeles houdt rekening met de endoscopische omvang van de defecten en verdeelt ze in vier fasen (AD):
| Stadium | Mucosale laesies (mucosale defecten) |
| A | In distale ("onderste") slokdarm, ≤ 5 mm. |
| B | In distale slokdarm,> 5 mm |
| C | Confluent ("samenvloeiend"), ≤ 75% van de omtrek van de slokdarm |
| D | Confluent, 75% van de omtrek van de slokdarm. |
De classificatie in Los Angeles is de enige die in talrijke onderzoeken is geëvalueerd.De MUSE-classificatie onderscheidt de vier endoscopisch beoordeelbare formaties:
| Metaplasie |
| Zweer |
| Strictuur |
| Erosie |
De vier criteria worden als volgt beschreven: 0 = afwezig; 1 = minderjarig; 2 = matig; 3 = ernstig. Hoewel de Muse-classificatie de meest nauwkeurige is, is het ook de meest logge classificatie bij dagelijks gebruik.
