Prognose | Behandeling van bimalleolaire enkelfracturen

Prognose

Dankzij moderne operatietechnieken en steunschoenen is de prognose voor dit toch onderhevig aan veel belasting en belasting in de meeste gevallen positief. Dit hangt echter altijd sterk af van de medewerking van de patiënt. Als de belastingsspecificaties en rusttijden niet worden nageleefd, bestaat het risico op complicaties en een vertraging in genezing.

Even belangrijk is een actieve medewerking bij de fysiotherapeutische vervolgbehandeling. Regelmatig, zelfs onafhankelijk oefenen is cruciaal voor een stabiel eindresultaat. Verwondingen met gewrichtsbetrokkenheid zijn echter vrij gecompliceerd en kunnen, zelfs met goede genezing, in de loop van het leven geavanceerde problemen in het gewricht veroorzaken, wat in het volgende punt wordt besproken.

Late effecten

Ondanks een positief genezingsproces en volledig herwonnen stabiliteit kunnen in de loop van het leven toch late effecten in het gewricht optreden. Met het ouder worden is het heel natuurlijk dat het lichaam afbreekt. Vooral de gewrichten veroorzaken vaak problemen voor oudere mensen.

Gewrichten functie door het soepel glijden van twee botuiteinden op een spiegelglad oppervlak. Na een leven vol stress, gewrichten hebben de neiging om te verslechteren, het paling-gladde oppervlak wordt gebarsten en leidt tot pijnlijke bewegingsbeperkingen. Een veel voorkomende aandoening van oudere mensen. Als het gewricht al tijdens het leven gewond is geraakt, zoals in het geval van onze bimalleolaire enkel breuk, deze perfecte constructie is al voorbeschadigd en kan, zelfs als hij later goed geneest, de ontwikkeling van artrose.

De juiste lading

De belasting van de voet na een bimalleolair enkel breuk wordt bepaald door de behandelende arts. Het hangt af van de gebruikte chirurgische methode. Ook hier is het gebaseerd op de wond genezen fasen die hierboven zijn beschreven, evenals op de pijn.

In de eerste en tweede fase is slechts een kleine belasting tot 10 kg toegestaan ​​om lichte rolbewegingen te oefenen. Na zes weken hebben zich vezels gevormd die stabiel genoeg zijn om te worden aangepast aan hun toekomstige belasting. De pijn neemt steeds meer af en het draagvermogen neemt toe. Na ongeveer twee maanden is de voet idealiter weer in staat om het volle gewicht te dragen. Na zes maanden moet het gewricht stabiel genoeg zijn om normaal te worden gebruikt en om te kunnen sporten.