Procedure voor een chirurgische palatale expansie
Chirurgische palatale expansie is alleen nodig als de groeischijf in het midden zit bovenkaak is al verstard. Dit is het geval bij volwassenen. Daarom wordt chirurgische palatale expansie niet uitgevoerd bij kinderen, omdat conventionele therapie met een speciaal apparaat voldoende is om een groei van 5 mm te genereren.
De chirurgische procedure wordt uitgevoerd door de reeds verstarde groeischijf te verzwakken. Deze operatie wordt minimaal invasief uitgevoerd onder plaatselijke verdoving Bovendien kan een andere chirurgische route worden gekozen, die wordt uitgevoerd onder intubatie anesthesie.
Dit wordt nodig als een simpele verzwakking niet voldoende is. De bovenkaak wordt chirurgisch gescheiden van het middengezicht met de zogenaamde LeFort 1- Osteotomie. Voor de operatie wordt een orthodontisch hulpmiddel ingebracht en de kaakchirurg kan het na de operatie enkele millimeters vergroten door aan een schroefje te draaien.
Het apparaat, de zogenaamde Hyrax-schroef, wordt ook gebruikt bij palatale expansie zonder operatie. Afleidingsosteogenese kan de voorkeursbehandeling zijn als de tanden niet aan dergelijke kracht worden blootgesteld door de Hyrax-schroef. In dit geval wordt gekozen voor een orthodontisch apparaat dat direct uitbreidt het gehemelte door middel van schroeven en belast de tanden niet.
De zogenaamde transpalatale distractor wordt over de palatinale hechtdraad ingebracht en kan groter worden het gehemelte centraal en gelijkmatig in de breedte. De transpalatale distractor en de Hyrax-schroef worden drie tot vier maanden gedragen totdat voldoende verwijding is bereikt en worden vervolgens verwijderd. Ongeacht welk apparaat wordt gebruikt, vast of verwijderbaar, het mechanisme is altijd hetzelfde: de bovenkaak wordt stuk voor stuk uitgebreid.
In het midden van het toestel zit een schroef die je losdraait door er met een sleutel aan te draaien. Hierdoor ontstaat een kracht die beweging creëert. Deze kracht kan veroorzaken pijn en sterke druk, omdat de tanden zo'n belasting niet kennen.
Orthodontisten adviseren daarom om voor elke nieuwe rotatie en verdere krachtsinspanning een pijnstiller in te nemen om de pijn beter te kunnen verdragen pijn, wat in eerste instantie de grootste is pijn neemt constant af zodra de beweging is gedaan, de tanden "wennen" aan de inspanning, om zo te zeggen. Daarom is pijnstilling na enige tijd niet meer nodig, omdat de pijn draaglijk wordt en snel afneemt. Bij gebruik van de Hyrax-schroef bestaat altijd het risico dat de tanden kantelen.
Door de schroef aan beide zijden aan de eerste kiezen en de eerste premolaren te verankeren kan altijd kantelen optreden, aangezien de volledige kracht wordt overgebracht op de tanden. Om dit probleem tegen te gaan, wordt de transpalatale distractor gebruikt. Deze distractor wordt niet ondersteund door de tanden, wat de tanden beschermt, omdat er alleen kracht op wordt uitgeoefend het gehemelte en dus direct op het bot.
Bij beide apparaten bestaat echter altijd het risico van herhaling. Zodra de verbreding is voltooid en de apparaten zijn verwijderd, kan er een teruglopende beweging optreden. Dit risico is echter procentueel hoger bij de Hyrax-schroef dan bij afleidingsosteogenese.
Verder mag niet worden vergeten dat de patiënt er na de behandeling anders uitziet. De bovenkaak wordt breder, waardoor de hele gelaatsverhoudingen veranderen en waarvan de patiënt zich vooraf bewust moet zijn. In principe bestaat het risico dat er littekens achterblijven of gezicht zenuwen beschadigd zijn tijdens de operatie en dat een verlies van gevoel in het gezicht optreedt. Verder anesthesie heeft altijd een risico met bijwerkingen. De kans op complicaties tijdens de operatie is echter laag.
