Procedure | Laparoscopie

Procedure

Voordat de feitelijke laparoscopie kan beginnen, moet de patiënt worden geïnstrueerd door de respectievelijke artsen (anesthesisten, chirurg). Omdat de operatie wordt uitgevoerd onder algemeen anesthesie, bloedverdunnende medicatie zoals aspirine of Marcumar moet worden stopgezet, anders kan er tijdens de operatie onbedoeld zware bloeding optreden. In het geval van laparoscopiemoet men dan een toegang tot de buikholte creëren.

Om dit te doen, de buikwand, die bestaat uit spieren, huid en vetweefsel, moet worden doorboord. Het gat moet groot genoeg zijn om alle instrumenten en de camera door de opening te laten passen. De dokter gebruikt een soort dikke naald die hij door de buikwand steekt.

Om een ​​zo dun mogelijk deel van de buikwand te doorboren, kiest de arts meestal een punt onder de navel. Het kan echter ook zijn dat door organen die in de weg zitten (bijvoorbeeld als de darm te ver naar beneden is gegleden), de prik locatie moet op een andere locatie worden gekozen. Het principe is altijd hetzelfde voor een laparoscopie, ongeacht welk orgaan moet worden onderzocht of verwijderd.

Allereerst moet de arts de buikholte van de patiënt “opblazen” om een ​​beter overzicht te krijgen. Hiervoor is gekozen voor CO2, aangezien het door de buik wordt opgenomen en vervolgens gemakkelijk door de longen kan worden uitgeademd zonder allergische reacties of iets dergelijks te veroorzaken. Uiteindelijk heb je een opgeblazen buik, die er van buitenaf een beetje uitziet alsof de patiënte 9 maanden zwanger is.

Doordat de buikwand zeer elastisch is en de druk in de buikholte constant onder controle wordt gehouden, hoeft u niet bang te zijn dat de buik te ver wordt opgeblazen of zelfs barst. Afhankelijk van de grootte en omvang van de patiënt pompt de arts tot 7l CO2 in de buik en heeft nu een zeer goed overzicht van het te onderzoeken gebied. Nu kan de naald die de buik heeft doorboord worden vervangen door de zogenaamde trocar.

Dit is een soort buisje waar de verschillende instrumenten en een kleine camera voor oriëntatie, de laparoscoop, doorheen kunnen. Met behulp van deze buikspiegel kan de arts nu een overzicht krijgen van de maag, lever, milt, darm en vooral de (vrouwelijke) geslachtsorganen en eventuele veranderingen detecteren. Laparoscopie wordt veel gebruikt, vooral in de gynaecologie.

Om ervoor te zorgen dat de arts primair naar de vrouwelijke geslachtsorganen kan kijken zonder dat deze door de darmen worden bedekt, wordt de patiënte achterover gekanteld op de bank zodat haar hoofd hangt naar beneden. Dit zorgt er ook voor dat de volledige organen van het maagdarmkanaal naar beneden glijden en de arts heeft een perfect overzicht van de vrouwelijke geslachtsdelen die voor hem van belang zijn. In de gynaecologie is laparoscopie bijzonder populair omdat het zeer efficiënt is voor zowel diagnose als therapie zonder cosmetische nadelen.

Laparoscopie wordt bijvoorbeeld gebruikt bij ongewenste kinderloosheid. Met behulp van laparoscopie kunnen monsters van de patiënt worden genomen of kan contrastmiddel in de eierstokken om te bepalen of de eileiders zijn continu. Door het contrastmiddel in de eileiderskan een magnetische resonantietomograaf (MRT) of computertomograaf (CT) worden gebruikt om te bepalen of de eileider volledig open is en daarom in staat is om het ei in de baarmoeder zodat er een baby kan groeien.

Vooral bij vrouwen die kinderen willen krijgen en bij wie al een diagnose is gesteld buitenbaarmoederlijke zwangerschap, laparoscopie kan informatie geven over hun eileiders en dus hun vermogen om kinderen te krijgen. Laparoscopie kan echter niet alleen de doorlaatbaarheid van de eileiders testen, maar ook snijden (sterilisatie) als de vrouw geen kinderen meer wil hebben. Bovendien kunnen buitenbaarmoederlijke zwangerschappen worden verwijderd door laparoscopie.

Zelfs in het geval van chronisch pijn in de buikkan de arts laparoscopie als laatste diagnostische optie kiezen als eerdere onderzoeken zoals palpatie en ultrageluid hebben niets onthuld. Hier bijvoorbeeld endometriose kan worden vastgesteld door middel van laparoscopie, wat kan leiden tot ernstige pijn in de buik en bloeden. Als endometriose wordt vermoed, wordt vaak een laparoscopie gebruikt om de diagnose te bevestigen.

Endometriose is een goedaardige ontwrichting van baarmoederweefsel naar andere delen van het lichaam, zoals de darmen. Dit is op zich niet ernstig, maar zoals eerder vermeld, kan het tot chronisch leiden pijn in de buik en naast spotting, dwz bloeding die niet wordt veroorzaakt door normale menstruatie. Laparoscopie wordt echter ook gebruikt voor directe therapie, bijvoorbeeld om goedaardige tumoren in de baarmoeder (myoom).

Laparoscopie wordt ook gebruikt om cysten uit de eierstokken. Cysten zijn ook goedaardige, met vloeistof gevulde holle lichamen, maar ze kunnen pijn en moet daarom worden verwijderd.