De precuneus is een deelgebied in de grote hersenen Het bevindt zich op het niveau van de achterkant van de hoofd, direct onder het kalotje. Samen met de hippocampus, voert het taken uit in de leren proces.
Wat is de precuneus?
De precuneus is een onderdeel van de centrale zenuwstelsel. Het bevindt zich in de grote hersenen, het telencephalon. In een mediale weergave van de hersenen, is het zichtbaar in het bovenste laatste derde deel van de grote hersenen Het is duidelijk zichtbaar tussen de overgang van de praecentrale gyrus naar de postcentrale gyrus en de parietooccipitale sulcus. Het wordt toegewezen aan de grijze massa van de grote hersenen. Dit vertegenwoordigt een essentieel onderdeel van de centrale zenuwstelsel. Het bevat zenuwcel lichamen, dendrieten, axonen en gliacellen en haarvaten. Onderzoek heeft aangetoond dat de precuneus, samen met de hippocampus, vervult belangrijke functies in leren Er wordt bijvoorbeeld gedacht dat het betrokken is bij de vorming van zelfbeeld en episodisch geheugen De precuneus wordt actief in verschillende beeldvormende onderzoeken, zoals MRI, wanneer de perceptie van het zelf erbij betrokken is. Om deze reden speelt de precuneus een essentiële rol bij de studie van de bewuste gemoedstoestand. Hoewel onderzoek op dit gebied nog gaande is, zijn wetenschappers er zeker van dat de precuneus zijn eigen vormt geheugen vertegenwoordiging.
Anatomie en structuur
De grote hersenen zijn verdeeld in verschillende gebieden. Ze omvatten de frontale kwabben, de wandbeenkwabben, de slaapkwabben en de cingulate gyrus. Samen omsluiten ze het bars hippocampusEn limbisch systeem De sulcus centralis wikkelt zich om de lobulus paracentralis en eindigt boven de gyrus cinguli. De lobulus paracentralis vormt de overgang van de gyrus precentralis naar de gyrus postcentralis. Verder naar achteren is de sulcus parietooccipitalis. Dit scheidt de pariëtale van de achterhoofdskwabben. Bijna loodrecht daarop loopt de sulcus calcarinus. De primaire visuele cortex bevindt zich in de muren. De sulcus parietooccipitalis en de sulcus calcarinus begrenzen de structuur van de cuneus. Dit is wigvormig. Rostraal van de parietooccipitale sulcus is de precuneus. De precuneus bevindt zich dus tussen de lobulus paracentralis en de sulcus parietooccipitalis. Vanuit neurofysiologisch oogpunt wordt de precuneus vaak beschreven als onderdeel van de lobulus parietalis superior. Dit is een deelgebied van de partiëtale kwab en wordt het corticaal gevoelige accessoire veld genoemd. Het weefsel van de precineus komt overeen met dat van de rest van de grote hersenen. Het wordt grijze materie genoemd, die bestaat uit neuronen, gliacellen en gemyeliniseerde vezels.
Functie en taken
Aangenomen wordt dat de precineus taken heeft zoals zelfbewustzijn, zelfreflectie en zelfbewustzijn. In het dagelijks leven vinden processen plaats die resulteren in zelfevaluatie op dit gebied van de hersenen In de precuneus wordt besloten of de persoon zin heeft om met een taak om te gaan of deze afwijst. Dit vereist elementen van lange termijn geheugen, opgebouwde ervaring en een inschatting van de huidige situatie. Zelfbewustzijn of zelfbewustzijn is een zeer complex proces. Samen met zelfobservatie voor het eigen bewustzijn en zelfvertrouwen vertegenwoordigen ze belangrijke gebieden bij het omgaan met alledaagse situaties. De juiste beoordeling van huidige uitdagingen, emoties om ermee om te gaan, zoals moed, uithoudingsvermogen or sterkte, evenals het onderzoek van beschikbare middelen worden gewogen in een paar seconden of minuten. Dit proces wordt voor een groot deel aangestuurd vanuit de precuneus. In samenwerking met de hippocampus, processen van leren vinden hierin plaats hersenen Oppervlakte. Langetermijnherinneringen worden gevormd in de hippocampus. Daar vindt langdurige potentiëring plaats. Dit duurt enkele dagen tot maanden. Als een geheugen eenmaal is opgeslagen in het declaratieve geheugen, kan het een leven lang worden opgehaald. Dit omvat feitelijke kennis, maar ook kennis over actiescènes. Dit laatste speelt een belangrijke rol bij zelfevaluatie. Alleen door te weten hoe acties verlopen en welke mogelijkheden het eigen organisme biedt, kan een nieuwe actie worden gepland en met succes worden geïmplementeerd.
Ziekten
Laesies in de hersenen kunnen het gevolg zijn van verschillende ziekten, zoals ontsteking, circulatiestoornissenof tumoren. Bovendien kan schade worden veroorzaakt door ongelukken, vallen of als gevolg van chirurgische ingrepen. Zwelling van de hersenen veroorzaakt druk in de hersenen. De zwelling kan niet ontsnappen vanwege de vooraf bepaalde vorm van de schedel De aangetaste hersenen massa verdringt gezonde gebieden. Deze raken bekneld en kunnen hun taken niet meer naar behoren uitvoeren. Bloedingen met gevolgen voor het centrale zenuwstelsel kunnen optreden. Laesies en verminderde functionele activiteit in de precuneus leiden op problemen in het leerproces. Leerprocessen kunnen niet met succes worden afgerond. Dit leidt tot een verminderde zelfbeoordeling. Precuneusfalen wordt in verband gebracht met aandoeningen waarbij een verstoring van het zelfperceptie geïndiceerd is. Daarom aandoeningen zoals borderline persoonlijkheidsstoornis of de eetstoornis anorexia nervosa zijn geassocieerd met functionele beschadiging van de precuneus. Bij beide aandoeningen lijden patiënten aan een gebrekkig zelfbeeld. Borderline persoonlijkheidsstoornis wordt ook emotioneel instabiele persoonlijkheidsstoornis genoemd. Het wordt geassocieerd met impulsiviteit en instabiliteit van emoties en gemoedstoestand. De stoornis vertoont problemen met iemands identiteit en brengt enorme problemen met zich mee in interpersoonlijke relaties. In Anorexia Nervosa, patiënten lijden aan de stoornis van het lichaamsschema. Zelfs met objectieve feiten kunnen ze niet zien welk lichaamsbeeld ze hebben. Zelf zien ze hun lichaam als dik of zelfs vet, ook al lijden ze er heel erg aan ondergewicht.
