Wat kost een vaderschapstest?
Een vaderschapstest is uiteraard niet gratis. Een particuliere vaderschapstest wordt betaald door de cliënt. Een vaderschapstest in Duitsland en Oostenrijk kan ongeveer tussen de 150 en 400 euro kosten, maar soms ook meer. De exacte prijs is afhankelijk van de aanbieder, het aantal geanalyseerde DNA-merkers (korte, uniek identificeerbare DNA-segmenten) en het aantal personen dat in de analyse wordt betrokken (alleen vader en kind of moeder of broers en zussen daarnaast).
In Zwitserland wordt ongeveer 300 Zwitserse frank in rekening gebracht voor een eenvoudige vaderschapstest, waarbij het genetische materiaal van vader en kind wordt geanalyseerd. Als de moeder wordt meegerekend, worden hogere kosten van ongeveer 1,000 Zwitserse frank gemaakt.
Indien één van de partijen weigert een vaderschapstest te laten uitvoeren, kan de rechter worden verzocht het vaderschap vast te stellen. De bevoegde rechter beveelt vervolgens de vaderschapstest (afstammingsrapport) en neemt in eerste instantie ook de kosten daarvoor op zich. Als het vaderschap wordt bevestigd, moet de vader de kosten meestal later dragen.
Wanneer is een vaderschapstest mogelijk?
In de meeste landen is toestemming voor de betrokkenheid vereist vóór een vaderschapstest. Er zijn echter uitzonderingen.
Vaderschapstest in Duitsland
U kunt een vaderschapstest niet particulier bestellen zonder medeweten en toestemming van de betrokken partijen. Zowel de moeder als de potentiële vader moeten daarom schriftelijk akkoord gaan met de test. Als het kind al meerderjarig is, is ook zijn schriftelijke toestemming vereist.
De reden: genetisch materiaal is wettelijk onderworpen aan gegevensbescherming. Een in het geheim uitgevoerde vaderschapstest wordt bij de rechtbank dus niet als bewijs aanvaard.
En dat niet alleen: als in het geheim een vaderschapstest wordt uitgevoerd zonder toestemming van de moeder en – als het kind meerderjarig is – van het kind, riskeren cliënten een flinke boete.
Vaderschapstesten in Zwitserland
Ook in Zwitserland zijn geheime vaderschapstesten – zoals in de meeste Europese landen – niet toegestaan. Zowel moeder als vader moeten het eens zijn als het kind nog minderjarig is. Bij volwassen kinderen is ook hun toestemming vereist.
Vaderschapstesten in Oostenrijk
In Oostenrijk zijn geheime vaderschapstests echter niet bij wet verboden. Ze zijn echter niet bruikbaar in de rechtszaal.
Voor een door de rechtbank goedgekeurde test is de toestemming van de betrokken partijen vereist, inclusief die van het kind als hij of zij al meerderjarig is.
Vaderschapstest tijdens de zwangerschap
Een dergelijk prenataal ouderschapsrapport is in Duitsland alleen toegestaan als een arts vermoedt dat het ongeboren kind is verwekt als gevolg van verkrachting of seksueel misbruik. De autoriteiten kunnen dan de vaderschapstest vóór de geboorte bestellen. Het is niet toegestaan om dit privé te laten doen.
In Oostenrijk en Zwitserland is de situatie anders. Daar kan in privé een prenatale vaderschapstest worden uitgevoerd.
Hoe werkt een vaderschapstest?
Het vaderschap kan worden beoordeeld op basis van de bloedgroepen van betrokkenen of uiterlijke kenmerken zoals huid-, haar- of oogkleur. Een betrouwbare vaderschapstest bestaat echter uit DNA-analyse. Hierbij wordt het genetisch materiaal (DNA) van de mogelijke vader vergeleken met dat van het kind. 50 procent van iemands genetisch materiaal is altijd afkomstig van de vader en 50 procent van de moeder.
Alle lichaamscellen bevatten DNA. Daarom zijn bloedmonsters, haar of een speekselmonster (bevat slijmvliescellen met DNA) geschikt voor analyse.
Speekselmonsters worden vaak gebruikt voor een vaderschapstest. Bloed is moeilijker te verkrijgen. Ook een vaderschapstest met haar is minder gunstig, omdat haar niet altijd duidelijk aan een persoon kan worden toegewezen.
De analytische methoden die in het laboratorium worden gebruikt, zijn de polymerasekettingreactie (PCR) en gelelektroforese bij een vaderschapstest.
Prenatale zwangerschapstest: hoe het werkt
Sinds 2012 bestaat er een risicovrije methode voor prenataal onderzoek: het DNA van de foetus kan uit een bloedmonster van de moeder worden geïsoleerd en in het laboratorium worden onderzocht.
Andere methoden gaan gepaard met een niet onaanzienlijk risico op een miskraam:
- Vanaf de 15e week van de zwangerschap is het mogelijk vruchtwater af te nemen (vruchtwaterpunctie) om DNA-materiaal van de foetus te verkrijgen. Het risico op een miskraam bedraagt in deze context ongeveer 0.5 procent.
- In de 10e tot 12e week kan een vlokkentest worden uitgevoerd. In dit geval wordt weefsel uit de placenta genomen en geanalyseerd. Het risico op een miskraam is hier ongeveer 1 procent.
Vaderschapstest: resultaat
Na de vaderschapstest duurt het enkele dagen voordat de uitslag bekend is. Het resultaat vertelt of er sprake is van vaderschap of niet. Concreet kan een vaderschapstest het vaderschap voor 100 procent uitsluiten of bevestigen met een waarschijnlijkheid van 99.9 procent. De tests zijn zeer betrouwbaar, dus een vaderschapstestresultaat kan praktisch niet verkeerd zijn.
Waar kunt u een vaderschapstest doen?
In Zwitserland is een vaderschapstest bij de rechtbank alleen toegestaan als deze wordt uitgevoerd in een instituut voor forensische geneeskunde of een door de federale overheid erkend laboratorium. Testen via internet of het verzenden van monsters naar het buitenland voor analyse zijn bij de rechtbank niet toegestaan.
