Maagvermindering: behandeling, effect en risico's

Maag reductie is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt om morbide te behandelen zwaarlijvigheid​ Het omvat het verkleinen van de grootte van het maag op verschillende manieren zodat de patiënt beduidend minder voedsel eet en daardoor afvalt. In sommige omstandigheden kan een dergelijke operatie door het publiek worden gedekt volksgezondheid verzekering.

Wat is een maagverkleining?

Schematisch diagram dat de anatomie toont die betrokken is bij een maag vermindering. Klik om te vergroten. Onder de term maagverkleining, begrijpen experts een chirurgische procedure waarin de volume van de menselijke maag wordt beslissend verminderd. Na de operatie is alleen de inname van zeer kleine hoeveelheden voedsel mogelijk. Maagvermindering wordt uitgevoerd wanneer een patiënt lijdt aan zwaarlijvigheid (morbide obesitas) en zijn volksgezondheid wordt hierdoor ernstig bedreigd. Er zijn drie verschillende methoden voor maagverkleining om uit te kiezen, die kan worden gebruikt, afhankelijk van de patiënt voorwaarde in elk afzonderlijk geval. Als andere behandelingen geen succes hebben en het gewicht blijvend op een kritiek niveau blijft, kan een maagverkleining ook plaatsvinden ten koste van de wettelijke volksgezondheid verzekering. Hiervoor moet echter van tevoren worden gecontroleerd of alle andere therapieën ook daadwerkelijk zijn geprobeerd en niet succesvol zijn gebleven.

Functie, effect en doelen

Maagvermindering kan het laatste redmiddel zijn voor patiënten die aan morbide lijden zwaarlijvigheid (adipositas) om hun gewicht te beheersen en zo hun leven te verlengen. Als alle andere behandelmethoden hebben gefaald en de gezondheid en het leven van de patiënt acuut in gevaar worden gebracht door het overgewicht en de daaruit voortvloeiende secundaire ziekten, zullen artsen en zorgverzekeraars samen maagverkleining bepleiten. Bij deze procedure wordt de bestaande maag met verschillende technieken permanent of tijdelijk verkleind, zodat voedselopname slechts in zeer beperkte mate mogelijk is. Vaak moet het voedsel ook gepureerd worden geconsumeerd. Als gevolg hiervan wordt het gewicht van de getroffen persoon bijna onvermijdelijk verminderd. Er zijn drie methoden beschikbaar om een ​​maagverkleining uit te voeren. Het inbrengen van een maagballon is geen operatie in de ware zin van het woord, aangezien er geen incisie wordt gemaakt. In plaats daarvan wordt een ballon via de slokdarm in de maag gestoken en vervolgens gevuld met zout water, waardoor er weinig ruimte overblijft voor eten. Dit is de zachtste manier om de omvang van de maag te verkleinen. Als alternatief kan een maagband of een zogenaamd maagomleiding kan worden gebruikt. Bij de eerste methode wordt de maag afgebonden met een siliconenband en zo verkleind tot een fractie van de grootte. De band kan later worden bijgesteld als de omstandigheden dit vereisen. EEN maagomleidingaan de andere kant is permanent: hier wordt een zogenaamde “kunstmaag” gemodelleerd, die een stuk kleiner is dan de eigenlijke maag van de patiënt. Deel van de dunne darm neemt de spijsvertering over. Maag-bypass is een nogal ingewikkelde chirurgische ingreep die tot zeven uur kan duren en een niet onaanzienlijke belasting voor het organisme van de patiënt is. De toegepaste methode van maagreductie is onder meer afhankelijk van de gezondheid voorwaarde van de patiënt.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Naast maagverkleining is maagband een van de opties voor bariatrische chirurgie​ Wanneer conservatieve methoden voor gewichtsverlies hebben gefaald, is dit meestal het laatste redmiddel. Klik om te vergroten. Naast de basisrisico's die een operatie kan opleveren, kunnen complicaties optreden, vooral bij maagband of maagbypass-maagverkleining. Allereerst zelfs een operatie onder narcose is vaak een risico voor patiënten die dat wel zijn te zwaar, zoals het kan leiden op problemen met de cardiovasculair systeem​ Als gevolg van maagverkleining is het niet ongebruikelijk om dit te ervaren misselijkheid en vaker braken, wat negatieve gevolgen kan hebben voor de patiënt tandstelsel en slokdarm. Als er te grote stukken voedsel worden ingenomen, bestaat het risico op maagobstructie. Onder bepaalde omstandigheden kan maagbypass dat wel leiden naar trombosebloedingen, maagzweren of darmobstructies. Statistisch gezien houdt het laagste risico verband met het inbrengen van een maagballon, aangezien nr narcose is vereist en de maag wordt niet operatief verkleind. Het moet echter na ongeveer zes maanden worden verwijderd, anders bestaat het risico dat het barst. Hoewel de zoutoplossing binnenin volkomen onschadelijk is; het is mogelijk dat darmobstructie kan optreden als gevolg van resten van de ballon zelf. De exacte risico's en bijwerkingen moeten vóór de procedure zorgvuldig worden afgewogen.