Heet, geel en dampend - zo komt polenta traditioneel op tafel terecht en is daarom vooral in de herfst en winter een populaire satiator. Men wordt echter al tijdens de bereiding warm, omdat de koken van polenta is echt slopend werk. Maar de moeite in koken is het waard, want polenta is een heerlijk bijgerecht dat bevat koolhydraten en belangrijk mineralen.
Is polenta gezond?
Omdat polenta meestal gewoon maïsmeel is en water, het is niet bijzonder hoog in voedingsstoffen. Net als bij pasta of rijst, biedt het voornamelijk koolhydraten en vult je snel. De pap bevat echter ook:
- Eiwit
- Kalium
- Magnesium
- silica
Dit maakt de maïs griesmeelpap een gezond bijgerecht. In 100 gram gekookte polenta zit ongeveer 139 calorieën, dat is 40 calorieën minder dan in gekookte pasta. Bovendien wordt pasta vaak geserveerd met vette roomsauzen - polenta daarentegen heeft de neiging om als bijgerecht te dienen bij geroosterde groenten, paddenstoelengerechten of vlees.
Als de pap zonder bijgerecht wordt gegeten, is het een smakelijke satiator - maar op de lange termijn is dit niet gezond. In het verleden was polenta vaak het enige voedsel in armere gezinnen in Noord-Italië - de hele winter door. Dit leidde vaak tot deficiëntieverschijnselen en scheurbuik, zoals de pap geeft koolhydraten maar nauwelijks vitaminen en mineralen.
Wat is polenta?
Polenta is meestal gemaakt van maïs grutten waarmee gekookt is water or melk om een pap te vormen. Afhankelijk van de voorkeur wordt het mengsel vervolgens in plakjes gesneden en direct gegeten, aangevuld met garnituren en sauzen, of gebakken. In de oudheid werd polenta ook door de Romeinen en Grieken bereid uit gierst, spelt, kikkererwtenmeel of tarwe.
Sinds de ontdekking van Amerika is maïsmeel echter de basis van polenta geworden. Van Spanje tot Zuid-Rusland, deze pap van maïsmeel wordt sindsdien beschouwd als voedsel voor de arme man en vult in de winter bijna dagelijks de maag. Vooral in Noord-Italië geniet de pap een grote populariteit en werd in elke regio anders bereid. Pas de laatste jaren veroverde polenta ook de Duitse keukens en wordt nu zelfs in sterrenrestaurants als bijgerecht geserveerd.
Bereiding: basisrecept polenta
Polenta is niet bepaald een van de dunste maaltijden, maar de bereiding vergt nogal wat inspanning, wat betekent dat de calorieën geabsorbeerd zijn van tevoren al gedeeltelijk verbrand. In het traditionele basisrecept voor polenta wordt het maïsmeel geleidelijk aan al kokend gezouten geroerd water Het moet met de klok mee worden geroerd zonder minstens een uur te stoppen, omdat de pap brandwonden snel. Voor Fast food vrienden dit maïs griesmeelpap is dus niets.
De Italiaanse specialiteit is echter beter geschikt voor families of vrienden die graag samen koken en om de beurt kunnen roeren. Op deze manier is de roerende persoon altijd aan het fornuis gebonden, maar heeft hij in ieder geval een leuk gesprek en ondersteuning bij het bereiden van de bijgerechten. Als de pap stolt en loskomt van de zijkanten van de pot, is de polenta klaar.
Traditioneel wordt het nu gladgestreken op een vochtige houten plank als een laag van ongeveer 1.5 centimeter dik en met een touwtje in driehoekige plakjes gesneden, de zogenaamde polentaplakken. Als alternatief kan echter een bakken dienblad en een mes zijn hiervoor ook geschikt. De plakjes polenta kunnen nu direct heet gegeten worden met wat gesmolten boter, kruiden, kaas, spek of groenten. Anders kun je de plakjes polenta ook laten afkoelen en dippen melk, eet ze als tussendoortje, bak ze erin olijfolie of grill ze.
Polenta - alternatieve recepten
Als je jezelf de “roerarm” wilt besparen wanneer koken polenta, je kunt nu ook je toevlucht nemen tot voorgekookt polenta-griesmeel in de voorverpakking - zo is de pap binnen een paar minuten klaar.
Als je niet van simpele polentaschijfjes houdt, kun je ook het maïsgriesmeel koken melk, verzoeten met suiker or honing en geniet ervan als normale griesmeelpap samen met perziken of abrikozen als dessert. Polenta pizza wordt ook steeds populairder. Chef-koks met een Michelin-ster serveren ook af en toe polenta bij fijne vleesgerechten, bij geraspte truffels of als saladecroutons.
