Tandextractie: redenen, voor- en nadelen

Wat is tandextractie?

Tandextractie is een eeuwenoude behandelmethode. Er zijn al gegevens over tandextractie uit de eerste eeuw van onze jaartelling.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen eenvoudige tandextractie en chirurgische tandverwijdering. Dit laatste wordt alleen uitgevoerd in ingewikkelde gevallen, bijvoorbeeld het verwijderen van verstandskiezen. De kosten voor het trekken van tanden worden vergoed door de zorgverzekering.

Wanneer moet je een tand trekken?

Bij het trekken van tanden geldt in principe het zogenaamde conserveringsprincipe: een tand mag alleen worden getrokken als deze met geen enkele andere methode (zoals wortelkanaalbehandeling of worteltopresectie) meer te behouden is of als conserveren niet verstandig of wenselijk is. schadelijk zou zijn.

Er zijn verschillende redenen (indicaties) voor tandextractie:

Losse of beschadigde tand

Gebrek aan ruimte

Congenitale malocclusies van de kaak kunnen verdringing van de tanden veroorzaken. In dit geval kan het trekken van gezonde tanden ruimte creëren voor de resterende tanden. Meestal wordt de zogenaamde “extractietherapie volgens Hotz” toegepast.

het voorkomen

Onder bepaalde omstandigheden worden tanden getrokken als preventieve maatregel – om te voorkomen dat deze tanden geïnfecteerd raken en een bestaande ziekte verergeren of de behandeling moeilijker maken. Dit geldt bijvoorbeeld voor de volgende gevallen:

  • Orgaantransplantaties: Tandkiemen kunnen hier afstoting van het transplantaat veroorzaken.
  • Chemotherapie of bestralingstherapie: bescherming tegen door straling veroorzaakte tandbeschadiging (osteoradionecrose)
  • Hartklepvervanging: tandextractie voorkomt endocarditis, die vaak wordt veroorzaakt door tandkiemen.

Bij patiënten die vanwege een medische aandoening geen operatie mogen ondergaan, is het trekken van tanden meestal niet mogelijk. Deze omvatten bijvoorbeeld de volgende ziektebeelden:

  • onderdrukt immuunsysteem (immunosuppressie)
  • bloedingsneiging
  • acute ontstekingen of tumoren in het operatiegebied
  • allergie of intolerantie voor het gebruikte verdovingsmiddel (plaatselijke verdoving)

Hoe werkt tandextractie?

Uw tandarts zal u eerst de procedure uitleggen. Hij zal u informeren over mogelijke alternatieven, de procedure van de tandextractie, mogelijke complicaties en de daaropvolgende behandeling. Daarnaast zal de tandarts u vragen naar uw leeftijd, onderliggende ziekten, medicatie of mogelijke allergieën.

Vervolgens zal hij de aangetaste tand en de toestand van de rest van uw gebit grondig onderzoeken. Er wordt ook een röntgenfoto van uw gebit gemaakt. Bij angstige patiënten kan de tandarts een kalmerend middel geven voor verdere behandeling.

Anesthesie voor het trekken van tanden

Tandextractieprocedure

Om een ​​tand te trekken gebruikt de tandarts verschillende hefbomen en pincetten – afhankelijk van of de tand al los zit of nog stevig verankerd is. Als de tandarts een scalpel gebruikt, moet de mondholte vooraf grondig worden gedesinfecteerd en moet de omgeving worden afgedekt met steriele doeken.

Nadat de tand is verwijderd, wordt de wond gesloten. In de meeste gevallen is het voldoende om de opening tussen de tanden stevig samen te drukken met een wattenstaafje. Het hechten van de wond is meestal alleen nodig na chirurgische tandextractie.

Wat zijn de risico's van tandextractie?

Het trekken van tanden verloopt in de meeste gevallen zonder complicaties; 90 procent van de procedures wordt binnen vijf minuten succesvol afgerond. Ondanks dit alles kunnen er complicaties optreden. Deze omvatten:

  • accidentele injectie van het verdovingsmiddel in een bloedvat (risico op ernstige bijwerkingen)
  • breuk van de tandkroon of wortel
  • zwelling of blauwe plekken
  • Opening van de maxillaire sinus
  • Inademen of inslikken van tanddelen
  • Infectie of bloeding

Endocarditis (ontsteking van de binnenwand van het hart)

Procedures in de mondholte kunnen een ontsteking van de binnenwand van het hart veroorzaken. Dit geldt vooral voor mensen met aangeboren hartafwijkingen of patiënten met hartklepvervangingen. Deze ‘risicopatiënten’ krijgen daarom preventief zogenaamde endocarditisprofylaxe toegediend: antibiotica die vóór de tandheelkundige ingreep worden toegediend om het risico op infectie te verminderen.

Waar moet ik op letten na het trekken van tanden?

  • Na het trekken van tanden moet u het rustig aan doen en fysieke inspanning vermijden.
  • Zodra de verdoving is uitgewerkt, kunt u weer eten en drinken. Wees echter voorzichtig met het aangetaste tandgebied (kauw bijvoorbeeld uw voedsel op uw linkerwang als er een tand uit uw rechterwang is getrokken).
  • Tot de dag na de tandextractie dient u zich te onthouden van roken, koffie en alcohol.

Als de pijn enkele dagen na de tandextractie nog steeds aanhoudt, de zwelling niet afneemt en/of er meer postoperatieve bloedingen optreden, moet u opnieuw naar uw tandarts gaan.