Moedervlek in het oog, wat is dat?
A moedervlek, of soms ook een pigment of moedervlek, wordt in de volksmond beschreven als een scherp gedefinieerde, goedaardige misvorming van de huid of het slijmvlies. Het is een van de zogenaamde harmomen, dat wil zeggen atypisch ontwikkelde celclusters en wordt in de technische taal naevus (meervoud "naevi") genoemd. In de meeste gevallen worden moedervlekken gevormd door pigmentvormende cellen, de melanocyten, meer zelden ook door bindweefsel, bloed vat- of kliercellen.
In eerste instantie is dit geen ziekte, maar alleen een goedaardige afwijking. In zeldzame gevallen kan het echter degenereren; melanoma, een kwaadaardige tumor, kan het gevolg zijn. Waarom een moedervlek degenereert is in de meeste gevallen niet te begrijpen. Echter, UV straling speelt een belangrijke rol in dit proces.
Lokalisatie en uiterlijk
Zoals in elk ander deel van het lichaam dat bedekt is met huid of slijmvliezen, a moedervlek kan ook in het oog verschijnen, meer bepaald op de bindvlies, sclera, iris or choroïde. Als ze zijn gelokaliseerd op het choroïde, kunnen ze alleen worden gedetecteerd tijdens een oftalmologisch onderzoek. Een moedervlek die over het algemeen in het oog of gezicht is gelokaliseerd, wordt naevus ota genoemd.
Net als alle andere moedervlekken bestaat het vaak vanaf de geboorte (aangeboren), maar kan het zich ook later ontwikkelen. Conjunctivale naevi ontwikkelen zich meestal in de buitenste ooglid gespleten gebied. Ze zijn iets verhoogd en hebben kleine, heldere, blaarachtige insluitsels, die ook gepigmenteerd of ongepigmenteerd kunnen zijn (amelanotisch). Gedurende zwangerschapkan de pigmentatie toenemen als gevolg van hormonale veranderingen.
Diagnose
Meestal is de naevus ota slechts een cosmetisch probleem. Een degeneratie, dwz de transformatie naar een kwaadaardige tumor, is uiterst zeldzaam, maar zeer gevaarlijk. Melanomen (genaamd "zwarte huid kanker”Op de huid) zijn een zeer kwaadaardige vorm van tumoren en beginnen zich snel te verspreiden (metastaseren) naar andere organen.
Daarom is regelmatige controle van de moedervlek belangrijk. Voor dit doel worden lokalisatie, grootte en uiterlijk genoteerd om een vergelijking te hebben bij het volgende controleonderzoek. Vooral verdachte naevi maken een fotodocumentatie noodzakelijk.
Een aantal speciale diagnostische procedures kan worden gebruikt om de moedervlek in meer detail te onderzoeken. Deze omvatten diaphanoscopie en fluoresceïne angiografie, waarmee de oogfundus beter kan worden beoordeeld. Een ultrageluid onderzoek van het oog kan ook nauwkeuriger informatie geven over moedervlekken van de choroïde.
