Meniscusbehandeling zonder operatie
De meeste verwondingen van de meniscus worden bediend. Dit zijn veelal traumatische verwondingen die zijn ontstaan tijdens het sporten. Vooral sporten die hoge eisen stellen aan de knieën, zijn vaak de oorzaak van dergelijke meniscusrupturen.
Dit zijn sporten zoals voetbal of skiën. Het zijn rotatie- en valblessures. Maar degeneratieve processen kunnen ook de meniscus kraakbeen, wat uiteindelijk resulteert in slijtage door leeftijd of werk.
Meniscopathie wordt bijvoorbeeld bij tegelzetters als beroepsziekte erkend. Niet elke ziekte of verwonding aan de menisci vereist echter een verplichte operatie. In principe kunnen alle lichtere verwondingen, die niet of nauwelijks klachtenvrij zijn, conservatief worden behandeld.
Er wordt een fysiotherapeutische therapie uitgevoerd met oefeningen om de knie te stabiliseren en de mobiliteit te bevorderen. Bovendien, zalfverbanden die ontstekingen verlichten en pijn kan klachten verlichten. Bij kleinere scheuren of degeneratieve slijtage in de buitenste zone van de meniscus, is een operatie niet altijd nodig.
De buitenste zone van de meniscus is goed voorzien van bloed en heeft daarom een goede kans op genezing, zelfs met conservatieve behandeling voor kleine schade, terwijl de binnenste zone, die niet goed van bloed wordt voorzien, een slechtere prognose heeft. Onderdelen van conservatieve behandeling zijn fysiotherapie en fysiotherapie, bescherming, voldoende koeling, pijn medicatie en de injectie van cortisone voorbereidende werkzaamheden. Deze laatste hebben een ontstekingsremmend effect.
Naast de cortisone preparaten zijn er ook de zogenaamde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Dit zijn niet-cortisonbevattende geneesmiddelen met ontstekingsremmende effecten. Ze worden ook gebruikt voor behandeling.
Het is erg belangrijk bij conservatieve behandeling om voldoende zorg te dragen voor de kniegewricht en om het in een voldoende te verplaatsen pijn-vrije manier zodat de mobiliteit stap voor stap wordt bevorderd, vooral bij gewrichtsslijtage, dwz artrose, is het belangrijk om de gewrichten. Te zwaar patiënten wordt aangeraden om hun gewicht te verminderen, aangezien overgewicht de gewrichten. Meniscusblessures van welke aard dan ook vereisen postoperatieve of soms zelfs preoperatieve fysiotherapeutische of fysiotherapiebehandeling.
Afhankelijk van de exacte aard van het letsel, fysiotherapie-oefeningen variëren. Hieronder volgt een kort overzicht van het beloop en het type fysiotherapeutische oefeningen na meniscusblessures. Deze kunnen echter natuurlijk verschillen van de individuele behandeling door de fysiotherapeut en zijn slechts een voorbeeld van de mogelijkheden.
Het doel van fysiotherapie is om de mobiliteit van de kniegewricht zo klachtenvrij mogelijk en om voor de patiënt weer een vloeiend bewegingsverloop mogelijk te maken. De therapie verloopt stap voor stap en neemt toe in complexiteit naarmate de beweeglijkheid van de aangedane knie toeneemt. Patiënten die alleen een meniscus kneuzing of degenen die slechts een gedeeltelijke resectie van de beschadigde meniscus hebben ondergaan, kunnen zeer binnenkort met fysiotherapie beginnen.
Als echter een grote ingreep nodig was, zoals een synthetisch of biologisch meniscusimplantaat, kan fysiotherapie na de ingreep maandenlang worden uitgesteld. Er zijn verschillende benaderingen van beweging die de mobiliteit en stabilisatie van de kniegewricht. Enkele voorbeelden met uitleg volgen.
1 quadriceps training: De spier Quadriceps Femoris is de grote spier aan de voorkant van de dij. Concreet zijn dit vier spieren die zich hechten aan de knieschijf in een gemeenschappelijke eindpees. De quadriceps femoris is een extensor in het kniegewricht en is belangrijk voor het rechttrekken van het lichaam vanuit gehurkte positie.
Het stabiliseert ook de knieschijf. Krachtoefeningen helpen de knie te stabiliseren en de mobiliteit te bevorderen. Als u ligt, kunt u bijvoorbeeld afwisselend een voorkant van de dij eerst en dan de andere voor een paar seconden.
De procedure wordt meerdere keren herhaald. 2. passieve mobilisatie van de knieschijf: De knieschijf wordt voorzichtig met beide handen vastgepakt terwijl u zit met gestrekte benen en voorzichtig enkele millimeters opzij geduwd. Beweeg het niet omhoog of omlaag!
Bij pijn moet de oefening worden gestopt. Op deze manier wordt de beweeglijkheid van de knieschijf bevorderd. 3. kniebuigingen / squats: alleen wanneer pijnvrij!
Positioneer jezelf zo breed als je heupen en buig je knieën zo diep mogelijk. Als dit pijn veroorzaakt, stop dan met trainen. Als algemene regel geldt dat na meniscusblessures veel bewegen goed is voor het herstel. De beweging mag echter niet pijnlijk of stressvol zijn. Als lopen erg pijnlijk is, kunt u nog steeds lopen AIDS in de eerste dagen na de operatie bijvoorbeeld.
Alle artikelen in deze serie:
