Toverhazelaar komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika, meer bepaald uit Canada en het oosten van de VS. De plant wordt geplant in tuinen en parken in Europa. Het medicinaal gebruikte materiaal komt voornamelijk uit Noord-Amerika.
Toverhazelaar in de geneeskunde
In kruidengeneeskundeworden de schors (Hamamelidis cortex) en bladeren (Hamamelidis folium) van Hamamelis gebruikt. Hamamelis water (Hamamelidis aqua) wordt ook gewonnen uit de takken.
Hamamelis: bijzondere kenmerken
Hamamelis is een 3-7 zelden 10 m hoge struik of kleine boom met karakteristieke brede ovale bladeren die erg lijken op de Europese hazelnoot. In de herfst verschijnen kleine gele bloemen met lange smalle bloembladen. Verder draagt de struik houtachtige vruchten capsules.
Het schorsmateriaal van de plant bestaat uit gebogen stukken van verschillende lengtes gedroogde schors verkregen uit de stam of takken. De (roodachtig) bruine buitenkant van de stukken schors is bedekt met kurk en er verschijnt lichtere schors onder.
Eigenschappen van het bladmedicijn
Bladmedicijn bestaat uit dunne, flexibele bladeren en bladfragmenten die aan de bovenkant donkergroen zijn en aan de onderkant lichtgroen tot bruin en glanzend. Vooral aan de onderzijde zijn de bladnerven prominent aanwezig, en de ader hoeken zijn behaard.
Geur en smaak van toverhazelaar
Noch toverhazelaar schors noch bladeren geven een karakteristieke geur af. De smaak van schors en bladeren is matig tot sterk samentrekkend, en de bast smaakt ook bitter.
