Medicinale pijnverlichting | Pijn tijdens de geboorte veroorzaakt en opluchting

Medicinale pijnverlichting

Aan de medische kant zijn er ook remedies beschikbaar voor natuurlijke bevalling die de pijn van de bevalling draaglijker voor de vrouw. Bijvoorbeeld epidurale anesthesie (ook wel epidurale anesthesie = PDA genoemd) of spinale anesthesie is mogelijk. Veel vrouwen kunnen het echter zonder pijnstillers allemaal samen.

Over het algemeen moet elke vrouw de bevalling zo onpartijdig mogelijk benaderen en kijken hoe ze ermee omgaat contracties. Medicatie kan op elk moment later nog worden ingenomen.

• Epidurale anesthesie: De ruggenprik is bedoeld om de ernstige weeën draaglijker te maken voor de vrouw tijdens de bevalling.

  Het zal niet leiden tot volledige pijnloosheid tijdens de natuurlijke bevalling, omdat de vrouw het nog moet voelen contracties zodat ze actief kan helpen bij het geboorteproces door op tijd te drukken. Bovendien mag de hoeveelheid verdoving niet te hoog zijn, omdat anders niet alleen de pijn maar ook contracties zal worden geremd. Wanneer de ruggenprik wordt aangebracht, de hals moet al wijd genoeg open staan ​​en de weeën moeten voldoende begonnen zijn.

• Tijdens de procedure ligt of zit de zwangere vrouw met een gebogen rug, zodat de wervellichamen zo ver mogelijk uit elkaar staan.

  De arts selecteert vervolgens het gewenste prik hoogte (meestal tussen de 3e en 4e lendenwervel), sinds nr spinal cord loopt daarheen. Dit is echter waar de zenuwen voor de buik en de benen, die dus door de verdoving bereikt kunnen worden. Een plaatselijke verdoving wordt direct onder de huid ingespoten (zogenaamde wheal) zodat de dikkere PDA-naald later niet te oncomfortabel wordt voor de patiënt. Nadat de huid is verdoofd, kan de eigenlijke PDA worden uitgevoerd.

  Zodra de naald correct is geplaatst, kan het verdovingsmiddel worden geïnjecteerd, wat vervolgens leidt tot de anesthesie van de zenuwen lopend Daar. Het duurt ongeveer 15-20 minuten voordat het vol is anesthesie wordt bereikt, omdat de verdoving eerst door de harde moet gaan hersenvliezen voordat het de te verdoven zenuwbanen bereikt. De naald kan dan weer worden verwijderd.

  Als alternatief kan vooraf een kleine plastic katheter door de naald worden ingebracht, die daar langer kan blijven zitten. Deze katheter kan worden gebruikt om verder toe te dienen anesthetica or pijnstillers. Dit kan ook in de vorm van een zelfdoseerpomp, die de zwangere vrouw indien nodig zelf kan activeren.

  Het effect houdt ongeveer 4 uur aan na een eenmalige toediening van anesthetica.

• Een normale bevalling kan door de ruggenprik bemoeilijkt worden, bijvoorbeeld door de weeën te remmen. Een extra infuus kan dan nodig zijn en de bevalling wordt kunstmatig verlengd. Zwangere vrouwen met een ruggenprik hebben vaak meer problemen om de baby eruit te duwen dan vrouwen zonder ruggenprik.

  Daarom mag de ruggenprik alleen worden gebruikt als de pijn is bijna ondraaglijk.

• Spinal anesthesie: Het verschil tussen epidurale en spinale anesthesie is alleen de exacte plaats waar de verdoving wordt geïnjecteerd. Terwijl in epidurale anesthesie het wordt geïnjecteerd in de zogenaamde epidurale ruimte (ruimte buiten de hersenvliezen), bij spinale anesthesie wordt het rechtstreeks in de zenuwen. Het effect is uiteindelijk hetzelfde.

  Over het algemeen waren gebruikers van epidurale anesthesie is de voorkeursmethode van pijntherapie tijdens de bevalling. Onder epidurale en spinale anesthesie is ook een keizersnede mogelijk.

• Spasmolytica: Spasmolytica zijn krampstillers die via een infuus aan de moeder kunnen worden toegediend. Het spasmolytische effect helpt om de hals, wat de bevalling gemakkelijker maakt.

  Spasmolytica zijn ook verkrijgbaar in zetpilvorm. Ze kunnen indien nodig meerdere keren opnieuw worden gedoseerd.

• Pijninjectie: De zwangere vrouw kan ook worden geïnjecteerd pijnstillers rechtstreeks in de gluteale spier. Dit kan pijn en gemak verlichten krampen, vooral aan het begin van de bevalling. Het nadeel is dat de pijnstillers kunnen worden doorgegeven aan het kind en de ademhalingsdrang kunnen verminderen. Deze complicaties zijn echter meestal gemakkelijk te behandelen en kunnen gemakkelijk worden verholpen door een ander medicijn toe te dienen.