Het Maroteaux-Lamy-syndroom is een van de mucopolysaccharidosen, waaronder verschillende lysosomale stapelingsziekten. Het syndroom is het gevolg van een genetische mutatie die resulteert in onvoldoende enzymactiviteit en leidt tot opslag van dermatinesulfaat. Therapie bestaat voornamelijk uit enzymvervangende therapieën.
Wat is het Maroteaux-Lamy-syndroom?
De mucopolysaccharidosen zijn een aparte groep aandoeningen die lysosomale stapelingsziekten omvatten. Lysosomale stapelingsziekten zijn er in ronde getallen. Het zijn allemaal genetische stofwisselingsziekten die worden veroorzaakt door storingen in het lysosoom. Een van deze ziekten is het zogenaamde Maroteaux-Lamy-syndroom. De aangeboren stofwisselingsfout leidt tot opslag van dermatinesulfaten. Synoniemen zijn mucopolysaccharidose type VI, arylsulfatase B-deficiëntie, ARSB-deficiëntie en ASB-deficiëntie en N-acetylgalactosamine-4-sulfatase-deficiëntie. De ziekte werd voor het eerst beschreven in 1963, en de menselijke genetici en kinderartsen in Parijs, P. Maroteaux en M. Lamy, worden beschouwd als de eerste beschrijvers. De prevalentie van de ziekte is tussen één en negen getroffen personen per 100,000 mensen. Familiale clustering is waargenomen in de tot nu toe gedocumenteerde gevallen. Overerving van het syndroom is autosomaal recessief. Aangenomen wordt dat een genetische mutatie de oorzaak van de ziekte is.
Oorzaken
Het Maroteaux-Lamy-syndroom is het gevolg van een grotendeels erfelijke mutatie. De oorzakelijke mutaties zijn nu gelokaliseerd in de ARSB gen Dus mutaties op gen Van locus 5q13 tot 5q14.1 wordt gedacht dat ze het complex van symptomen veroorzaken. De genen die zich daar bevinden, coderen in het DNA voor een specifiek eiwit. Aangenomen wordt dat mutatie van de genen resulteert in abnormale activiteit van het mutante arylsulfatase B, ook bekend als ASB of N-acetylgalactosamine-4-sulfatase. Zijn activiteit wordt verminderd als onderdeel van de mutatie. Door deze reductie treden er verstoringen op in de afbraak van stoffen zoals chondroïtinesulfaat en dermatansulfaat. Omdat de stoffen door de veroorzakende mutatie niet meer in voldoende mate worden afgebroken, slaat het lichaam resten van de stoffen op. De typische symptomen van het Maroteaux-Lamy-syndroom zijn een gevolg van deze opslag. Het is nog niet bekend of naast genetische factoren ook externe invloeden een rol spelen bij het ontstaan van de mutatie. Echter, in ieder geval voor nieuwe mutaties, kan worden aangenomen.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het Maroteaux-Lamy-syndroom lijden aan een complex van klinisch kenmerkende criteria. Een van de belangrijkste symptomen is een onevenredige korte gestalte gekenmerkt door een korte stam. De onevenredigheid van de patiënten houdt verband met een ruwer gezicht dat doet denken aan de symptomen van de ziekte van Hurler. In de meeste gevallen zijn de hoornvliezen van de patiënt ondoorzichtig. Bovendien kunnen hepatosplenomegalie, hernia of contracturen van de gewrichten kan aanwezig zijn. De patienten' hart- kleppen worden geleidelijk dikker als gevolg van het vuil. Bovendien kan dysplasie van het skelet aanwezig zijn, vergelijkbaar met die van patiënten met dysostosemultiplex. Zowel het klinische beeld als het beloop van het syndroom worden als variabel en individueel beschouwd. Naast langzame cursussen zijn ook snelle cursussen gedocumenteerd. Als de eerste symptomen zich onmiddellijk na de geboorte manifesteren, suggereert dit fenomeen een vrij snel verloop. Dit geldt vooral voor een toename van gycosaminoglycaan in de urine, voor ernstige dysostose multiplex en manifeste korte gestalte Getroffen personen met een langzaam beloop vertonen meestal pas veel later de eerste symptomen. De GAG-verhoging is veel lager en de dysostosemultiplex veel milder.
Diagnose en verloop van de ziekte
Het Maroteaux-Lamy-syndroom manifesteert zich niet noodzakelijk onmiddellijk na de geboorte en wordt in veel gevallen later gediagnosticeerd, wanneer de eerste symptomen optreden. De diagnose is gebaseerd op de klinisch typische criteria van de ziekte en is dus voornamelijk gebaseerd op een substantieel verminderde ASB-activiteit, die kan worden getraceerd op gekweekte fibroblasten en leukocyten Daarentegen is normale activiteit aanwezig met betrekking tot andere sulfatasen. In de urine levert de arts ook bewijs van een verhoogde uitgescheiden dermatansulfaat als onderdeel van de diagnose. Differentiaal moet het Maroteaux-Lamy-syndroom worden onderscheiden van meervoudige sulfatasedeficiëntie en andere vormen van mucopolysaccharidose. Sialidose of mucolipidose zijn ook differentiële ziekten. De prognose van patiënten varieert van geval tot geval en hangt voornamelijk af van de leeftijd van manifestatie en de ernst van de eerste symptomen.
Complicaties
In de eerste plaats resulteert het Maroteaux-Lamy-syndroom in korte gestalte bij de patiënt. In dit proces kunnen kinderen, vooral op jonge leeftijd, last hebben van pesten en plagen en psychische symptomen ontwikkelen of Depressie als gevolg. In de regel is de verdere groei van de patiënt ook niet proportioneel en treden er diverse klachten en misvormingen op, ook in het gezicht. Bovendien beschadigt en ontwricht het Maroteaux-Lamy-syndroom ook de hart- kleppen, wat ongemak of beperkingen in het hart veroorzaakt. In sommige gevallen vermindert dit ook de levensverwachting van de patiënt, waardoor hartdood kan optreden. Er is geen oorzakelijke behandeling voor dit syndroom. Om deze reden is de behandeling vooral gericht op het beperken en beheersen van de symptomen zodat de getroffen persoon dat kan leiden een gewoon leven. Psychologische behandeling kan ook nodig zijn. Er zijn geen bijzondere complicaties, hoewel niet alle symptomen volledig kunnen worden beperkt. In de regel wordt de levensverwachting ook niet verminderd door het Maroteaux-Lamy-syndroom bij afwezigheid van cardiale symptomen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als bij een opgroeiend kind stoornissen of veranderingen in het fysieke ontwikkelingsproces aan het licht komen, moet een arts worden geraadpleegd. Als er een aanzienlijk korte gestalte of misvorming van het skelet is, heeft het kind medische hulp nodig. Als er afwijkingen of eigenaardigheden van de lichaamsvorm zichtbaar zijn in directe vergelijking met kinderen van dezelfde leeftijd, moet een arts worden geraadpleegd om de klachten op te helderen. Bewegingsstoornissen of algemene motorische functies dienen aan een arts te worden voorgelegd. Als het hoornvlies vertroebelt of verminderd zicht is, is ook een arts nodig. Onregelmatigheden van de hart- ritme geven een volksgezondheid stoornis, die moet worden onderzocht in verschillende medische tests. In de meeste gevallen kunnen de eerste afwijkingen van de ziekte onmiddellijk na de geboorte worden opgespoord als gevolg van veranderingen in het skelet. Aangezien de zuigelingen na de bevalling uitgebreid worden onderzocht door de behandelende arts, hoeven de ouders niets te doen. Als klachten zoals braken or pijn optreden tijdens de eerste weken of maanden van het leven, moet een arts worden geraadpleegd. Als het kind voortdurend huilt en huilt, is dit een teken van een onregelmatigheid die moet worden opgehelderd. In het geval van ademnood of een acute volksgezondheidbedreigend voorwaardemoet een ambulance worden gewaarschuwd. Tot ze aankomen, eerste hulp maatregelen moet worden toegediend om de overleving van het kind te garanderen.
Behandeling en therapie
oorzakelijk therapie is niet beschikbaar voor patiënten met het Maroteaux-Lamy-syndroom in strikte zin, omdat de veranderde enzymactiviteit van de getroffen individuen het gevolg is van een genetische mutatie die uitsluitend kan worden gecorrigeerd door gen therapie Enzymvervangingstherapie in de breedste zin van het woord is echter een type therapie dat de symptomen van de ziekte bij de bron aanpakt. Bij enzymvervangingstherapie krijgen patiënten galsulfase in de vorm van naglazymen. Deze enzymvervanging zorgt voor een betere afbraak van de betreffende stoffen en vertraagt daarmee het verloop van de ziekte. De symptomen die tot nu toe zijn opgetreden, kunnen echter niet volledig worden teruggedraaid. Verdikking van de hartklep kan symptomatisch worden behandeld en kan chirurgische vervanging van de hartkleppen onder bepaalde omstandigheden. Acute hernia's worden behandeld door taxi's. Het doel is reductie, waardoor de arts tijd heeft om een chirurgische oplossing te vinden. Ernstige troebelingen van het hoornvlies resulteren in blindheid kan worden teruggedraaid door een hoornvliestransplantatie. Symptomen zoals een klein postuur kunnen uiteindelijk niet worden teruggedraaid, maar komen vaak alleen in milde vorm voor bij vroege zorg met een enzymvervangende medicatie.
Vooruitzichten en prognose
Deze zeldzame voorwaarde komt voor met een breed scala aan manifestaties en kuren. Dankzij het individuele beloop en de wisselende expressie van het Maroteaux-Lamy-syndroom of mucopolysaccharidose type 6 is het meestal moeilijk om een betrouwbare prognose te geven voor een bepaalde patiënt. Over het algemeen is de prognose slechter wanneer de eerste symptomen van het Maroteaux-Lamy-syndroom kort na de geboorte verschijnen. Dit duidt meestal op een snellere progressie van de ziekte. Bijgevolg kan worden gesteld dat de leeftijd van de getroffen persoon evenzeer een conclusie is over de verwachte prognose als het tijdstip waarop de eerste symptomen van het Maroteaux-Lamy-syndroom optraden. Daarnaast hangt de kijk van de patiënt ook af van de kwaliteit van de behandeling. Het tijdstip waarop de enzymvervangende therapie werd gestart, is vaak cruciaal. Enzymvervangende therapie kan stoffen afbreken zoals chondroïtinesulfaat en dermatansulfaat. Het vertraagt dus de progressie van de ziekte. Het is echter problematisch dat schade die al in het organisme is opgetreden, meestal niet omkeerbaar is. Dit vermindert de kwaliteit van leven, maar kan ook leiden tot een eerder overlijden van de getroffen persoon. Het beloop van het Maroteaux-Lamy-syndroom kan snel zijn als het vroeg optreedt. De patiënt kan echter ook goed reageren op de toegediende medicijnen. In dit geval zal het beloop van het Maroteaux-Lamy-syndroom navenant traag verlopen.
het voorkomen
Tot op heden zijn er geen externe factoren bekend voor de ontwikkeling van het Maroteaux-Lamy-syndroom. Momenteel is de enige preventieve maatregel genetische counseling tijdens gezinsplanning.
Follow-up
Omdat de behandeling van het Maroteaux-Lamy-syndroom complex en aan de gang is, is traditionele nazorg niet vereist. In plaats daarvan moeten getroffen personen zich concentreren op het veilig beheren van de voorwaarde en ondanks tegenspoed een positieve houding opbouwen. Daartoe ontspanning oefeningen en meditatie kan de geest helpen kalmeren en focussen. Aangezien een klein postuur gepaard gaat met een verminderde esthetiek, moeten eventuele minderwaardigheidscomplexen en een laag zelfbeeld die zich voordoen, indien nodig met een therapeut worden besproken. Dit laatste kan helpen om de aandoening beter te accepteren en de kwaliteit van leven op lange termijn te verbeteren.
Wat u zelf kunt doen
Zelfhulpopties zijn niet beschikbaar voor de persoon die lijdt aan het Maroteaux-Lamy-syndroom. De ziekte kan alleen symptomatisch worden behandeld; causale therapie kan in dit geval niet worden gegeven. Om de symptomen van de ziekte te verlichten, zijn de getroffenen afhankelijk van inname enzymen en verschillende medicijnen. Er moet worden gezorgd voor regelmatige en voorgeschreven inname. In ernstige gevallen zijn chirurgische ingrepen aan het hart echter noodzakelijk. Om onnodige belasting van het hart te voorkomen, moet onnodige inspanning worden vermeden. Dit is vooral van toepassing op een plotseling begin of abrupt spanning Als de patiënt of ouders kinderen willen blijven krijgen, genetische counseling kan in deze context nuttig zijn om herhaling van het Maroteaux-Lamy-syndroom te voorkomen. Vaak kunnen gesprekken met de beste vertrouwelingen of met vrienden psychisch ongemak verlichten of Depressie Contact met andere patiënten met het Maroteaux-Lamy-syndroom heeft ook vaak een zeer positief effect op de ziekte en kan daarbij bijdragen aan een uitwisseling van informatie die uiteindelijk de kwaliteit van leven van de getroffen persoon kan verbeteren. Een volledige genezing van het syndroom kan echter niet worden bereikt.
