De liesstreek maakt deel uit van de buikwand en verbindt het bekken met de dijen. De lies vervult dus ondersteunende functies en houdt de buikorganen in de buikholte vast. Bij hernia's passeren de buikorganen het lieskanaal.
Wat is de liesstreek?
In de liesstreek van mensen, de buik en dij samenvoegen. Voor mensen is de lies dus als het ware het laterale onderste deel van de buikwand. Bij andere zoogdieren vormt dit gebied het laterale achterste deel van de buikwand. In het bovenste gebied vormt het liesgebied van een mens de lijn die de twee bekkenkammen met elkaar verbindt. Deze twee ribbels vormen ook de bovengrens van de lies. Bij dieren daarentegen vormt de lies een verbindingslijn voor het voorste uiteinde van het darmbeen, dat de lies aan de bovenkant begrenst. Zo vormt de laterale grens van de menselijke lies en, bij dieren, de voorste liesgrens het bekken zelf. De laterale contour van de rechte buikspier vormt de middelste grens. Beneden grenst de liesstreek aan de schaamstreek, die als het ware tussen de liezen ligt.
Anatomie en structuur
Craniaal is de facia lata via het zogenaamde inguinale ligament aan de lies bevestigd. Dit is een bindweefsel schede van de dij dat zich naar beneden uitstrekt vanaf het inguinale ligament. Dit bindweefsel schede is bedekt door vetweefsel Onder de facia lata in de liesstreek ligt de zogenaamde inguinale weefselvocht knooppunten met hun vasculaire systeem. Over het algemeen bestaat de liesstreek uit verschillende compartimenten, die voornamelijk worden begrensd door bindweefsel septa in de diepte. De belangrijkste compartimenten zijn de lacuna musculorum, ook wel het laterale compartiment van de lies genoemd. De lacuna vasorum vormt daarentegen het mediale compartiment. Verschillende slagaders en aders lopen door de oppervlakkige structuur van de lies. Het zogenaamde lieskanaal wordt beschouwd als het natuurlijke zwakke punt van de liesstreek. De binnenste opening van het lieskanaal is ook bekend als de binnenste liesring en de buitenste als de buitenste liesring.
Functie en taken
De liesstreek vervult voornamelijk ondersteunende functies. Het zorgt voor de verbinding tussen het bekken en de benen en voert stabiliserende functies uit. Het liesband dient bijvoorbeeld om de bindweefselmantels van beide dijen op te hangen. Het bevat ook de zogenaamde adductoren. Dit zijn dij spieren waardoor de benen kunnen worden samengetrokken. Ze worden gestabiliseerd door pezen en beschermd door de omhulling van bindweefsel. Omdat het liesgebied in wezen de laterale onderbuikwand vormt, dient het ook ter bescherming van de buikorganen. Deze orgels omringen de leveralvleesklier, galblaas, milt en darmen, evenals de maag De lies houdt dus de inhoud van de buikholte vast binnen de buikwand. Echter, de lies weefselvocht knooppunten van de liesstreek hebben ook belangrijke functies in het lichaam. In het bijzonder ontvangen ze lymfatische instroom vanuit de benen, uitwendige genitaliën en gluteale regio. Zoals alles weefselvocht knooppunten, die van de lies maken deel uit van de immuunsysteem Daarom spelen ze een grotere rol bij de afweer tegen infecties en beschermen ze ook de omliggende weefsels ontsteking Het lieskanaal vervult verschillende functies voor beide geslachten. Bij de man bevat het lieskanaal elk één zaadstreng. Bij de vrouw daarentegen bevindt het borstband zich in deze structuur. Bij hoefdieren heeft de liesstreek in deze context nog belangrijkere taken. Bij vrouwelijke hoefdieren bevindt de uier zich in dit deel van het lichaam. Bij geitensoorten, a talgklier zit ook aan de zijkant vast.
Ziekten
Hernia is waarschijnlijk de bekendste ziekte van de liesstreek. Dit fenomeen wordt ook wel hernia genoemd. Vanwege het zwakke lieskanaal is de lies op zichzelf kwetsbaar voor dergelijke verschijnselen. Bij hernia's passeert buikweefsel boven het inguinale ligament het lieskanaal. De herniale opening van een direct liesbreuk bevindt zich in de Hesselbach-driehoek, een gebied van de buikwand dat spiervrij en daardoor extreem instabiel is. Mannen zijn meer vatbaar voor liesbreuken dan vrouwen. Tijdens de embryonale ontwikkeling, mannen testikels passeren het lieskanaal, dus hun liesstreek is vanaf de geboorte vaak losser dan die van vrouwen. Niet alle liesklachten zijn te wijten aan een liesbreuk.Blessures of overbelasting van spieren en pezen in het bekkengebied of de heupen en dijen zijn vaak verantwoordelijk voor pijn in de liesstreek. Klachten in de heup gewrichten kan ook uitstralen naar de liesstreek, zoals artrose or necrose. Soms spataderen vormen in de lies, wat ook kan leiden tot pijn Zwelling van de liesstreek kan een aanwijzing zijn voor een liesbreuk. Aan de andere kant, de lymfeklieren van de lies kan ook zwelling veroorzaken. Dit gebeurt bijvoorbeeld met ontsteking van het omringende weefsel. Hetzelfde geldt voor infecties of algemene immuunreacties. In zeldzamere gevallen is de lymfeklieren van de liesstreek worden ook beïnvloed door tumoren. Vrouwen voelen vaak liespijn na de geboorte van een kind. In de meeste gevallen houdt dit ongemak verband met het losraken van de heupring als gevolg van de bevalling. Soms liespijn wordt ook voorafgegaan door breuken van het schaambeen of zitbeen. In nog andere gevallen testiculaire pijn straalt uit naar de lies of de algemene lichaamsstatica zijn verstoord. In het laatste geval treden abnormale spanningen op die beide de gewrichten en oorzaak liespijn.
