Koorts droom

Introductie

A koorts droom is een intense droomervaring die kan worden herinnerd in de context van een koortsachtige ziekte. Het is daarom een ​​gedenkwaardige gebeurtenis tijdens de slaap die verband houdt met de bestaande temperatuurstijging. De koorts droom kan zowel een positieve als een negatieve inhoud hebben en kan zowel coherent zijn in zijn onderwerp als volkomen zinloos. Voor de definitie is het alleen belangrijk dat de droom werd ervaren binnen een koorts fase. Subjectief gezien beschouwen getroffen personen koortsdromen echter vaak als stressvol of verwarrend.

Oorzaken

Het basismechanisme voor de ontwikkeling van koortsdromen is de combinatie van een verhoogde behoefte aan slaap en de verhoogde lichaamsfuncties van de zieke. Wie was er al eens ziek met een typische griep weet dat het lichaam veel rust en slaap nodig heeft om te herstellen. Het komt echter niet zelden voor dat ziekteverwekkers zo substantiële ontstekings- en afweerreacties van het lichaam veroorzaken dat als gevolg daarvan het metabolisme en de bloed circulatie wordt verhoogd.

De lichaamstemperatuur wordt ook verhoogd om de ziekteverwekkers te doden. Puur metaforisch gesproken draaien de lichaamsfuncties op volle toeren om de ziekteverwekkers onschadelijk te maken. Nu is het mogelijk dat de gebieden in de hersenen verantwoordelijk voor de slaap zijn geïrriteerd door de verhoogde metabolische functies.

Normaal gesproken vermindert het lichaam alle functies tijdens de slaap. Als er een disbalans is tussen lichaamsfuncties zoals de polsslag of lichaamstemperatuur en de activiteit van hersenen gebieden, kan dit leiden tot verkeerde percepties. Koortsdromen zijn zeer intense dromen die als "echt ervaren" worden ervaren. Deze indruk wordt echter voornamelijk veroorzaakt door het feit dat het lichaam tijdens de slaap niet goed tot rust komt.

Wat gebeurt er in een koortsdroom?

Een koortsachtige droom treedt meestal alleen op als de lichaamstemperatuur aanzienlijk is gestegen, en duidt dus vaak op een ernstiger verloop van de ziekte. Als de lichaamstemperatuur aanzienlijk stijgt, wordt de hartslagfrequentie reflectief verhoogd. Op deze manier zorgt het lichaam ervoor dat alle organen in het lichaam ondanks de stresssituatie “ziekte” voldoende van voedingsstoffen en zuurstof worden voorzien.

Tegelijkertijd geeft dit aan het lichaam aan dat het zich in een actieve prestatiefase bevindt. Als de getroffen persoon verzwakt is door zijn of haar ziekte en begrijpelijkerwijs probeert te slapen, is het mogelijk dat delen van de hersenen verantwoordelijk voor de slaap zijn geïrriteerd door het verhoogde metabolisme. Bovendien bereikt de getroffen persoon vaak pas een droomstadium omdat hij te gestrest is door de ziekte.

Als gevolg hiervan kan het onderbewustzijn ongeordende signalen afgeven en leiden tot zogenaamde koortsdromen. Op het hoogtepunt van de koortscurve is de discrepantie tussen rustbehoefte en lichamelijke inspanning het grootst, zodat de kans op optreden hier het grootst is. Onbewuste gedachten vermengen zich met herinneringen en uiten zich vervolgens als een koortsdroom tegen de betrokken persoon.