Introductie
De bindvlies van het oog is een doorzichtige slijmvlieslaag, die onder meer een belangrijke afweerfunctie heeft. De conjunctivitis, de zogenaamde conjunctivitis, is besmettelijk of niet-besmettelijk, afhankelijk van de oorzaak. Men spreekt van besmettelijk en niet-besmettelijk conjunctivitis.
A conjunctivitis die wordt veroorzaakt door een allergie of een auto-immuunziekte of door invloeden van buitenaf is niet besmettelijk. Externe invloeden zijn bijvoorbeeld sigarettenrook, chloor of stof. Als het bindvlies wordt ontstoken door bacteriën, virussen, schimmels of parasieten, het is besmettelijk.
Afhankelijk van de leeftijd kan de voorwaarde van het eigen afweersysteem van het lichaam en andere factoren, is het risico op conjunctivitis anders. De arts kan de oorzaak van conjunctivitis vaak afleiden uit de medische geschiedenis, een gesprek tussen arts en patiënt. In het geval van een niet-infectieuze conjunctivitis, scheidt het oog gewoonlijk geen secretie af.
In plaats daarvan kan in de infectieuze vorm secretie worden waargenomen, die kan variëren afhankelijk van de trigger. Bovendien geven karakteristieke begeleidende symptomen het type ontsteking aan. Een gevoel van vreemd lichaam, jeuk en brandend van de ogen geven aan dat conjunctivitis waarschijnlijk niet besmettelijk is.
Daarentegen gezwollen weefselvocht knooppunten op de nek zijn een teken van infectieuze conjunctivitis. In het algemeen is het voor de patiënt echter niet mogelijk om op basis van de symptomen onderscheid te maken tussen infectieuze en niet-besmettelijke conjunctivitis. Om infectie te voorkomen is het belangrijk om de handen na elk contact met de ogen of het gezicht te wassen en daarna grondig te desinfecteren. Een bezoek aan een oogarts is raadzaam, aangezien hij of zij het best in staat is de oorzaak van de infectie en het daarmee samenhangende infectierisico te beoordelen en gerichte tegenmaatregelen te nemen met de juiste therapeutische maatregelen (therapie van conjunctivitis).
Is de conjunctivitis erg besmettelijk?
Conjunctivitis veroorzaakt door externe prikkels zoals stof of vuil, allergieën, vermoeidheid, verwondingen, conserveringsmiddelen in oogdruppels, UV-licht, tocht, sigarettenrook, vreemde voorwerpen in het oog (inclusief contactlenzen), reumatische aandoeningen of droge ogen zijn niet besmettelijk. Als conjunctivitis wordt veroorzaakt door bacteriën, schimmels, parasieten of virussen, het is zeer besmettelijk. Als het ene oog het eerst wordt aangetast, is de kans groot dat het andere oog ook geïnfecteerd raakt.
De triggers komen meestal in het oog via een uitstrijkje of druppel infectie. De meeste besmettelijke bacteriële conjunctivitis wordt veroorzaakt door stafylokokken, vooral de zogenaamde Staphylococcus aureus. Haemophilus influenzae veroorzaakt conjunctivitis, vooral bij kinderen.
Chlamydia wordt overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap. Ze kunnen ook via badwater in het oog komen. Dit heet zwembad conjunctivitis, maar het komt minder vaak voor.
Bovendien kan de besmette moeder de chlamydia tijdens de geboorte aan het kind overdragen. Op dezelfde manier kan gonococcus conjunctivitis bij de baby veroorzaken. Maar deze komen minder vaak voor in vergelijking met chlamydia.
Triggers voor virale conjunctivitis kunnen zogenaamde adenovirussen zijn. Ze veroorzaken vaak febriele infecties die gepaard gaan met een uiterst besmettelijke conjunctivitis. Conjunctivitis veroorzaakt door herpes virussen is ook zeer besmettelijk en de omliggende huidgebieden kunnen ook worden aangetast.
Bovendien wordt virale conjunctivitis veroorzaakt door waterpokken, rodehond en mazelen is zeer besmettelijk. Conjunctivitis veroorzaakt door schimmels komt alleen voor bij immuungecompromitteerde personen. Met een gezonde immuunsysteemis het risico op schimmelinfectie laag. Parasieten, zoals sommige wormen of vliegenlarven, kunnen ook infectieuze conjunctivitis veroorzaken. Dit komt echter minder vaak voor in Europese landen, maar is problematisch in tropische, Afrikaanse gebieden en Midden- en Zuid-Amerika.
