Welke verschillende zenuwcellen zijn er?
Zenuwcellen kunnen op basis van verschillende criteria worden geclassificeerd. Afferente cellen sturen signalen naar de centrale zenuwstelsel (sensorisch), terwijl efferente cellen signalen naar de periferie (motor) sturen. Vooral binnen de hersenenkan ook onderscheid worden gemaakt tussen prikkelende en remmende neuronen, waarbij remmende neuronen doorgaans een korte reikwijdte hebben en binnen een functioneel gebied remmen (interneuronen).
Neuronen die (meestal prikkelende) cellen in verre gebieden bereiken, worden projectie-neuronen genoemd. Op basis van de vorm van de cel kan onderscheid gemaakt worden tussen onder meer bipolaire, multipolaire en pseudounipolaire neuronen. Bipolaire neuronen hebben twee uitbreidingen, terwijl multipolaire neuronen een veelvoud aan uitbreidingen hebben.
Van bijzonder belang zijn pseudounipolaire neuronen, die slechts één extensie hebben, maar na korte tijd vertakt deze extensie zich in twee axonen. Dit zijn de overgrote meerderheid van gevoelige neuronen, die onder andere de tastzin bemiddelen. De kernen van deze neuronen bevinden zich in ganglia naast de spinal cord, met een axon leidend naar de periferie en een axon naar de hersenen. Als deze cellen aan vrije uiteinden in de huid worden geëxciteerd, wordt de informatie via een enkele cel doorgegeven aan de hersenen. Zenuwcellen kunnen ook worden onderscheiden naar de mate van myelinisatie (omhulling): motorvezels zijn bijvoorbeeld sterk gemyeliniseerd en kunnen daardoor zeer snel signalen doorgeven. Neuronen van het autonome zenuwstelsel zijn zwak gemyeliniseerd, aangezien er geen vertragingsvrije overdracht nodig is.
Samengevat
Neuronen zijn zenuwcellen met al hun extensies die gespecialiseerd zijn in de vorming en geleiding van excitatie. Als zodanig vormen ze het kleinste centrale functionele element van de zenuwstelsel.
