Producten
Een inhaleerbaar insuline preparaat met een snelwerkende menselijke insuline werd in 2014 in de Verenigde Staten goedgekeurd (Afrezza, poeder inademing). Het medicijn is in veel landen nog niet geregistreerd. Pfizers eerste inhaleerbare insuline Uitbundig werd in 2007 om commerciële redenen van de markt gehaald; zie Exubera.
Structuur en eigenschappen
Humane insuline (C257H383N65O77S6, Mr = 5808 g / mol) is een polypeptide met de structuur van het antidiabetische hormoon dat door de alvleesklier bij mensen wordt geproduceerd. Het peptide bestaat uit twee ketens met in totaal 51 aminozuren. De A-ketting is samengesteld uit 21 aminozuren en de B-keten is samengesteld uit 30 aminozuren. Insuline heeft twee disulfidebruggen die de ketens verbinden en één disulfideketen binnen de A-keten. Insuline wordt in het geneesmiddel geadsorbeerd aan dragerdeeltjes ter grootte van een micrometer, bestaande uit fumaryldiketopiperazine (FDKP). In de longen lossen de microdeeltjes op bij een neutrale tot basische pH, waardoor de insuline in de bloedbaan terechtkomt. De drager moleculen worden onveranderd uitgescheiden door de nier.
Effecten
Humane insuline (ATC A10AF01) heeft bloed glucose-verlagende en antidiabetische eigenschappen. Het bevordert de absorptie of bloed glucose in weefsels (bijv. spieren, vetweefsel) en remt glucose formatie in de lever. De effecten zijn gebaseerd op binding aan insulinereceptoren.
Indicaties
Voor de behandeling van suikerziekte mellitus.
Dosering
Volgens de SmPC. De insuline wordt aan het begin van een maaltijd ingeademd. Het is geen vervanging voor langwerkende insuline bij de behandeling van type 1 suikerziekte.
Contra-indicaties
Het medicijn is gecontra-indiceerd bij overgevoeligheid, hypoglycemieen chronisch long ziekte zoals astma en COPD vanwege het risico op bronchospasmen. Volledige details van voorzorgsmaatregelen en interacties is te vinden op het medicijnetiket.
Bijwerkingen
Het meest voorkomende potentieel bijwerkingen omvatten hypoglycemie, hoesten, zere keelen irritatie van de keel. Reeds bestaande longziekte loopt risico op de ontwikkeling van bronchospasmen.
