Een infusie is de administratie van een vloeistof in het menselijk lichaam via het gastro-intestinale systeem ('parenteraal'), meestal in een ader De toegangsweg via een infuus wordt gekozen omdat de stof in kwestie op geen enkele andere manier kan worden toegediend of vanwege factoren die de patiënt beïnvloeden, zoals dysfagie.
Wat is een infuus?
Een infusie is de administratie van een vloeistof in het menselijk lichaam via het gastro-intestinale systeem ('parenteraal'), meestal in een ader Er wordt gezegd dat een infusie plaatsvindt wanneer de bevalling wordt verlengd. Terwijl de patiënt zit of ligt, wordt de stof door de zwaartekracht via een infuusfles of door een mechanische infusiepomp toegediend. Dit is te onderscheiden van een injectie, waarbij de werkzame stof in het lichaam van de patiënt binnen korte tijd wordt ingebracht, bijvoorbeeld door middel van spierkracht door druk op de zuiger van een injectiespuit. Er wordt overwegend voor intraveneuze toegang gekozen infusies, dwz de vloeistof wordt rechtstreeks in een ader Andere veel voorkomende toegangsroutes zijn onderhuids (onder de huid) of intraossale (in de medullaire holte van een bot) infusie.
Functie, effect en doelen
Infusie van vloeistoffen is vereist wanneer absorptie via het maagdarmkanaal is niet mogelijk. Dit kan komen doordat de betreffende stof in principe niet geschikt is voor absorptie via een mucosale route. Een andere reden kan zijn dat de patiënt in kwestie door zijn of haar ziekte geen medicijn kan slikken dat in principe ook via deze weg kan worden ingeslikt. De meest gebruikte route voor een infusie is de intraveneuze route, waarbij de vloeistof in een ader wordt ingebracht, waardoor het naar de hart- en van daaruit door het hele lichaam. De infusie kan worden toegediend via een metalen canule of via een flexibele veneuze canule die in een oppervlakkige ader wordt ingebracht, meestal in de hand of arm. Als drugs worden toegediend die deze oppervlakkige aderen gemakkelijk irriteren, of als een geschikte ader niet kan worden gevonden, kan de infusie in een van de centrale aderen in de nek, Onder het sleutelbeen, of in de lies. Dit wordt dan een centrale veneuze katheter (CVC). Een speciale vorm is een poortkatheter, waarbij een buis chirurgisch in een centrale ader wordt ingebracht en verbonden met een kamer die onder de huid. Door doordringend de huid en een membraan op deze kamer met een speciale naald, een patiënt kan dus gemakkelijk keer op keer worden geïnfuseerd via een centraal veneuze toegang. Zo'n poortkatheter wordt vaak gebruikt voor bijvoorbeeld de infusie van chemotherapie drugs bij patiënten met kanker Voor sommige doeleinden, zoals het toedienen van vloeistoffen bij patiënten die niet voldoende kunnen drinken, kan ook een subcutane infusieroute worden gekozen. In dit geval wordt een fijne naald in de vetweefsel onder de huid. Het voordeel van deze methode is dat er geen ader hoeft te worden gevonden. Het nadeel is dat de vloeistof langzaam wordt opgenomen door het onderhuidse vetweefsel in het vasculaire systeem en nog wat drugs zijn niet geschikt voor een dergelijke subcutane infusie. In noodsituaties, indien parenterale medicatie administratie nodig is, maar er kan geen ader worden gevonden, kan ook een intraossale infusie worden toegediend, waarbij een robuuste naald in de beenmerg holte van bijvoorbeeld de onderste been bot.
Risico's en gevaren
Infusie brengt verschillende risico's met zich mee. Als er per ongeluk lucht in het vaatstelsel komt, kan dat leiden tot een levensbedreigende lucht embolie Er bestaat ook gevaar als op deze manier vloeistoffen worden toegediend die niet geschikt zijn voor intraveneuze infusie. Ten slotte kan elke stof die in het lichaam wordt geïntroduceerd, een allergie, wat vooral uitgesproken kan worden bij parenterale infusie. Als de toegang uit de ader glijdt, kan de infusie het omliggende weefsel binnendringen in plaats van de ader, wat dat kan leiden tot ernstige beschadiging van zacht weefsel bij gebruik van sommige geneesmiddelen. Ten slotte kunnen er complicaties optreden wanneer de toegang wordt gecreëerd. Een typische complicatie bij het plaatsen van een CVC voor een infusie is bijvoorbeeld letsel aan de long van het prik naald, die kan leiden tot pulmonale instorting ("pneumothorax").
