Hoe ziet het genezingsproces eruit?
Of zwakte van dorsaalflexie van de voet is te genezen hangt af van de omvang en oorzaak. Als het peroneale zenuw werd volledig doorgesneden door een operatie, genezing is onwaarschijnlijk. Zelfs in het geval van volledige verlamming door een beroertede parese van de dorsaalflexie van de voet blijft bestaan. Als de zenuw slechts korte tijd beschadigd is en kan worden verlicht door (chirurgische) decompressie, kunnen de symptomen volledig verdwijnen.
Fysiotherapeutische maatregelen en een oefenprogramma thuis kunnen echter zeker worden gebruikt om de mate van krachtvermindering te verbeteren. Dit is echter ook moeilijk bij volledige verlamming. In dit geval blijft de patiënt vaak alleen achter AIDS die hem of haar helpen het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven.
De duur
De prognose van zwakte van de voetheffer hangt af van de oorzaak. Als de zenuw slechts korte tijd door druk is beschadigd, valt de parese van de voetheffer vaak spontaan terug. De zenuwvezels herstellen zich en de voethefferspier kan zijn functie hervatten.
Als de zenuw echter volledig is doorgesneden of onomkeerbaar is beschadigd in het gebied van de spinal cord, de symptomen blijven meestal bestaan. Fysiotherapeutische maatregelen kunnen de symptomen enigszins verlichten. AIDS zoals orthesen (spalken) maken ook het dagelijks leven gemakkelijker voor patiënten.
Welke mate van handicap wordt veroorzaakt door parese van de voetheffer?
De mate van arbeidsongeschiktheid wordt bepaald door het pensioenbureau op basis van een medisch oordeel. Een beperking in het dagelijks leven is bepalend voor de indeling in de mate van handicap. Een mate van handicap (GdB) van 30 wordt geschat voor een lichte parese van de voetheffer.
Dit hangt echter ook af van de oorzaak van de parese. Als er ook sprake is van een wervelkolomaandoening, kan de patiënt hoger worden ingedeeld. Of de patiënt bovendien het merkteken G krijgt, hangt ook af van de mate van beperking die wordt veroorzaakt door de parese van de voetheffer. Dit kan worden aangenomen als een afstand van twee kilometer niet te voet kan worden afgelegd zonder gevaar voor zichzelf en anderen.
