Infecties met gisten
Het korstmos van de zemelenzwam komt van nature voor in de haar follikels. De verspreiding van de ziekte is afhankelijk van hitte en vochtigheid en komt voor in Europa met een incidentie (nieuw ziektecijfer) van 0.5% tot 5%. Ter vergelijking: de incidentie van deze ziekte in de tropen is ongeveer 60%.
De zemelenzwam behoort, net als de trigger van candidiasis, tot de groep van gistschimmels. Een vorm van de ziekte presenteert zich met lichte jeuk. De verandering van de huid is roodbruin en scherp afgetekend en is ongeveer zo groot als een cent.
Het oppervlak kan glad of geschubd zijn. De huidveranderingen komen zeer vaak voor in de borst en schoudergebied. Een andere vorm van de ziekte leidt tot depigmentatie van de huid na blootstelling aan UV-licht.
Bij ernstig immuungecompromitteerde patiënten kan ook een derde vorm van de ziekte voorkomen. Kleine papels ontwikkelen die jeuk als ze scheuren. In het gebied van de aangetaste gebieden zijn er veel sporen van de schimmel.
Deze bevinding is baanbrekend bij de diagnose van de ziekte. Azolen worden ook gebruikt bij de therapie van schimmelbehandelingen. Een alternatief is seleniumdisulfide.
Het is ook belangrijk bij de behandeling van deze ziekte dat de haar wordt minstens twee keer per week gewassen, omdat de ziekteverwekker zich in de haarwortels bevindt. Dit is de enige manier om verdere verspreiding te voorkomen. Bij zeer uitgesproken vormen van schimmelinfectie kan ook een systemische therapie worden overwogen. Veel uitgebreide informatie over dit onderwerp is te vinden op: Pityriasis versicolor
Infecties met cryptokokkose
De trigger van cryptokokkose behoort ook tot de groep van gistschimmels en leeft van nature in het darmkanaal van vogels. Omdat vogels een veel hogere lichaamstemperatuur hebben dan mensen, namelijk 41 ° tot 44 ° Celsius, houden ze de schimmel op deze manier onder controle. De schimmel wordt voornamelijk overgedragen door duivenuitwerpselen.
Bij deze ziekte worden twee soorten besmetting onderscheiden: enerzijds is er de systemische vorm, die het hele lichaam aantast en zich kan verspreiden via het lymfestelsel en bloed schepen. De interne organen kan ook worden beïnvloed. Aan de andere kant is er een vorm van deze ziekte die de huid aantast.
In dit geval ontstaan er verwondingen aan de huid, die lijken op een abces. Cryptococcosis komt voornamelijk voor bij patiënten met een ernstig verzwakte immuunsysteembijvoorbeeld bij patiënten die lijden aan een infectie met het HI-virus. Bij mensen met een intact immuunsysteemkomt deze ziekte uiterst zelden voor.
Om een diagnose te stellen, kan het voldoende zijn om onder een microscoop een uitstrijkje van het brandpunt van de infectie te maken. Een andere mogelijkheid, zoals bij alle andere schimmelziekten, is om de ziekteverwekker te cultiveren. Cryptococcosis wordt meestal behandeld met een antischimmelinfusie (antimycoticum). Hiervoor krijgt de patiënt een veneuze toegang waardoor de medicatie kan binnendringen. De medicijnen die hier worden gebruikt, zijn meestal Amfotericine B en Fluconazol.
