Indicaties
Digoxine wordt gebruikt voor de volgende indicaties:
- Hartfalen (pompende zwakte van het hart)
- Atriale flutter en flikkering (vanwege de vertraging in excitatieoverdracht)
Bijwerkingen
Digoxine heeft een smal therapeutisch bereik. Dit betekent dat het heel gemakkelijk is om een overdosis te nemen, wat tot bedwelming leidt. Dit komt omdat remming van de natrium-kalium pomp moet altijd met mate worden gedaan, anders wordt de volledige celstabiliteit geschud. Symptomen van een overdosis kunnen de volgende zijn: De therapie van a digoxine intoxicatie bestaat uit de toediening van een infuusoplossing die kalium (aangezien een verhoogde kaliumconcentratie de hartglycosiden verdringt van de natrium-kalium-ATPase en remt dus hun effect), anti-aritmica (geneesmiddelen die de hartritmestoornissen die kunnen worden geactiveerd), digitalis antilichamen (die specifiek vrije hartglycosidemoleculen vangen en zo ondoeltreffend maken).
- In het hart: hartritmestoornissen zoals ventrikelfibrilleren, extrasystolen in de kamerspieren, AV-blok
- In het centrale zenuwstelsel: stoornissen in het kleurenzien, vermoeidheid, verwardheid
- In het maagdarmkanaal: misselijkheid, braken
Interacties
Veel factoren en parallelle toediening van andere geneesmiddelen kunnen het effect van digoxinedaarom moet een nauwkeurige anamnese (systematische ondervraging van de patiënt over eerdere ziekten, drugsgebruik, enz.) worden afgenomen voordat het wordt voorgeschreven en toegediend. Factoren die interacties kunnen veroorzaken, zijn onder meer Kalium concentratie - hyperkaliëmie (verhoogde kaliumconcentratie) leidt tot verminderde werkzaamheid, hypokalemia (verlaagde kaliumconcentratie), aan de andere kant, verhoogt het effect en kan daarom - wanneer een normale dosis wordt toegediend - leiden tot vergiftigingsverschijnselen Nierinsufficiëntie - patiënten met nier disfunctie mag niet worden behandeld met digoxine, Digitoxine verdient hier de voorkeur, omdat het minder wordt uitgescheiden via de nieren Geneesmiddelen die geneesmiddelafbrekende middelen activeren of remmen enzymen van de lever (inductie of onderdrukking van CYP-enzymen) Deze omvatten enkele antibioticaanti-epileptica, Sint-janskruid en anti-aritmica.
