Kortom, aandoeningen van cerebrale bloed stroom, zoals voorkomen in hersenen letsel of beroerte door bloeding of een verstopping bloedvat, kunnen worden onderscheiden van stofwisselingsstoornissen, die kunnen optreden bij vergiftiging door drugs of medicijnen, maar ook in suikerziekte, enorm lever zwakte of schildklieraandoening.
Als verdere oorzaken zijn aandoeningen van hersenen functie spelen een belangrijke rol. Bijvoorbeeld een ontsteking van de hersenen, een epileptische aandoening, een hersentumor of een hersenletsel na een ongeval kan verantwoordelijk zijn voor bewusteloosheid. In dit geval zijn de excitatieprocessen in de hersenen zo verstoord dat alleen meer primitieve functies kunnen worden uitgevoerd.
Verstoringen van de cerebrale doorbloeding
Het komt vooral vaak voor dat korte periodes van flauwvallen worden veroorzaakt door een kortdurende stoornis in de hersenen bloed stroom wanneer een van de zenuwcentra die de hartfunctie regelen en zich op de hart- en storingen in de halsslagaders. Deze centra regelen onder meer het niveau van bloed druk in de periferie van het lichaam - als er een scherpe daling is bloeddruk de hersenen worden korte tijd niet van voldoende bloed voorzien en schakelen virtueel over op "noodstroom".
Deze korte bewusteloosheid wordt syncope genoemd - afhankelijk van het aangetaste zenuwcentrum zijn er bijvoorbeeld vagovasale syncope, mictie-syncope (wanneer bewusteloosheid optreedt tijdens het plassen), hoesten syncope, orthostatische syncope (wanneer bewusteloosheid optreedt zodra de betrokken persoon van horizontaal naar verticaal beweegt), of de Een aanval van Adam Stokes, waarin onze biologische gangmaker in de hart- stopt even.
Wat zijn de manifestaties van bewusteloosheid?
Naarmate de stoornis vordert, vertragen alle mentale processen totdat het bewustzijn zo verzwakt is dat zintuiglijke waarneming niet meer mogelijk is, en de bewuste controle over verschillende lichaamsfuncties wordt ook slap: de spieren worden bijvoorbeeld slap - de aangedane persoon valt uit een staande positie - en soms is de controle over het plassen of ontlasting verminderd.
In de kliniek wordt in gevallen van bewusteloosheid gemakkelijk een onderscheid gemaakt tussen de vraag of de getroffen persoon tijdens het proces is gevallen of dat de bewusteloosheid zo kort was en niet alle ervaringsniveaus beïnvloedde die een val kon worden vermeden. Vooral bij syncope, gegeneraliseerde aanvallen in epilepsie, maar ook hypoglycemie in suikerziekte of een toename van de intracraniale druk, zoals kan inpakken na een bloeding bij een ongeval, een val is typisch.
Bewusteloosheid zonder val
Andere vormen van bewusteloosheid treden op zonder te vallen: deze omvatten zogenaamde abscensorische en complex-focale aanvallen, vormen van epilepsie waarbij er geen gegeneraliseerde aanval is, maar slechts een korte verstoring van het bewustzijn, of een kortdurende verstoring van de bloedstroom in de hersenen veroorzaakt door een kleine bloedprop, een zogenaamde TIA (tijdelijke ischemische aanval), wat een voorbode kan zijn van een beroerte, net als een migraine aanval, die zich eerst aankondigt met een aura, waarbij de getroffen persoon alles alleen waarneemt alsof het door een sluier gaat.
Na een korte periode van bewusteloosheid herinnert de getroffen persoon zich vaak dat hij zich zwart of misselijk voelde; migraine Patiënten beschrijven bijvoorbeeld de symptomen van een aura met flikkeringen aan de rand van het gezichtsveld of een soort tunnelvisie. In gevallen van langdurige bewusteloosheid resulteert echter vaak het uitschakelen van hersenfuncties gedurende een langere periode geheugenverlies, of een gat in geheugen, die vele dagen kan duren, afhankelijk van de oorzaak van de bewusteloosheid.
