Corneale kromming bij het kind

Definitie

Astigmatisme bij kinderen is een vervorming van het hoornvlies. Inkomend licht wordt vervormd op het netvlies en het zicht van kinderen wordt wazig en wazig. Zonder vroege en adequate behandeling kunnen verregaande ontwikkelingsachterstanden optreden.

De meeste kinderen hebben daar last van astigmatisme vallen op door het feit dat ze aanzienlijk onhandiger zijn dan andere kinderen. Een onopgemerkt visueel defect is vaak de oorzaak van deze onhandigheid. Onder de begeleidende symptomen van astigmatisme bij kinderen is onhandigheid die al vroeg merkbaar is een van de meest voorkomende.

Dit is vaak het eerste symptoom dat een indicatie kan geven van de aanwezigheid van de ziekte. De kinderen zien er onhandig uit, struikelen en vallen vaak en kunnen voorwerpen niet doelbewust vastpakken. Omdat het zien en verwerken van visuele indrukken erg inspannend is voor de kinderen, hebben ze er ook vaak last van hoofdpijn, spanning en duizeligheid.

Veel kinderen vinden het ook erg moeilijk om dichtbij of ver weg te zien, en ze melden beelden die wazig of zelfs dubbel lijken. De procedure voor het diagnosticeren astigmatisme hangt af van de leeftijd van de betreffende kinderen. Met name baby's kunnen vaak niet voldoende worden onderzocht door de oogarts met behulp van speciale onderzoeksapparatuur, aangezien ze nog niet willen meewerken.

In deze gevallen probeert een zogenaamde vision school meestal op een speelse manier een visuele beperking te diagnosticeren. Vanaf de leeftijd van 3-4 jaar kunnen doorgaans normale oogheelkundige onderzoeken worden uitgevoerd. Een visueel defect kan worden gediagnosticeerd met een zogenaamde objectieve refractie.

Dit omvat het projecteren van een infraroodbeeld op de achterkant van het kinderoog en kan meten of het beeld scherp is. Is dit niet het geval, dan worden verschillende lenzen ingeschakeld totdat het beeld scherp is. Bovendien kan de arts de exacte omvang van de hoornvlieskromming meten met een meetinstrument dat een oftalmometer wordt genoemd.

Hier worden 2 kruisen, een hol kruis en een reticule, op het hoornvlies geprojecteerd. Op een normaal gekromd hoornvlies zouden de kruisen direct op elkaar liggen. Bij een kromming wijken ze van elkaar af.

Aangezien de ametropie als gevolg van astigmatisme kan leiden tot verregaande ontwikkelingsachterstanden, is een vroege en adequate behandeling bijzonder belangrijk. Bij kinderen moet het astigmatisme worden gecorrigeerd met behulp van bril. Met de hulp van brilkunnen de hersenen van kinderen de kromming compenseren en een scherp zicht mogelijk maken.

Een juiste pasvorm en de exacte berekening van het te behandelen visuele defect is uiterst belangrijk. Als er een eenzijdig astigmatisme is, kan het defect worden gecorrigeerd door het gezonde oog te maskeren. Dit dwingt het hersenen om de indrukken van het zwakkere oog te verwerken en te trainen.

Een andere behandelingsoptie voor astigmatisme is lasertherapie. Het wordt echter grotendeels niet gebruikt in jeugd. Als de behandeling met bril niet voldoende effecten vertoont, kan deze maatregel eventueel in overleg met de behandelende arts worden overwogen.

Lasertherapie is een chirurgische ingreep waarbij een hete lichtstraal wordt gebruikt om de onregelmatigheden op het hoornvlies te verwijderen, waardoor een regelmatig, glad oppervlak ontstaat dat een scherp zicht mogelijk maakt. In de meeste gevallen is astigmatisme aangeboren bij kinderen. Als er een erfelijke component is, hebben meerdere familieleden in verschillende generaties astigmatisme.

Het meest kenmerkende kenmerk van een aangeboren astigmatisme bij kinderen is een naar voren gebogen hoornvlies dat bijzonder uitgedund is. Dit heet keratoglobus. Andere oorzaken die tot astigmatisme kunnen leiden, zijn onder meer chirurgische operaties aan het oog of de vorming van littekens of zweren op het hoornvlies.

Dit komt echter zeer zelden voor bij kinderen en is vaker de oorzaak bij volwassenen. Omdat astigmatisme vaak laat wordt opgemerkt, is het bijzonder belangrijk om vroeg op de indicaties te letten en de kinderen te onderzoeken op de aanwezigheid van astigmatisme. Met name bij een familiegeschiedenis van oogziekte oogarts dient in een vroeg stadium te worden geraadpleegd om eventuele krommingen in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen. Astigmatisme bij kinderen is meestal niet te genezen.

Als het in een vroeg stadium wordt ontdekt, is de behandeling meestal zeer succesvol en kan het bestaande defect vaak bijna volledig worden gecompenseerd. Houd er echter rekening mee dat astigmatisme bij kinderen nooit 100% omkeerbaar is. Een bepaald visueel defect, dat verdere correctie met een bril of zelfs vereist contactlenzen, zal altijd blijven.

Het doel van de behandeling is om het visuele defect te corrigeren zodat het risico op ontwikkelingsachterstand tot een minimum wordt beperkt. Astigmatisme bij kinderen kan zowel afnemen als toenemen naarmate het oog groeit. Een volledige versmelting met 100% genezing is echter niet mogelijk.

Aangezien astigmatisme en de daarmee gepaard gaande ametropie kunnen veranderen tijdens de groei van een kind, is het belangrijk om regelmatig uw arts te laten controleren. oogarts en om de therapie indien nodig bij te stellen. Door een bril te gebruiken om een ​​kromming van het hoornvlies bij een kind te corrigeren, kunnen ontbrekende zenuwbanen zich nog steeds ontwikkelen en het gebrekkige zicht compenseren. Het is vooral belangrijk om vroeg met de behandeling te beginnen.

De bril die bij kinderen wordt gebruikt, moet bepaalde kenmerken hebben. Omdat kinderen veel raven en vaak vallen, moeten de bril onbreekbare plastic lenzen bevatten. Dit vermindert het risico op letsel aanzienlijk.

Bovendien moet de brug gemaakt zijn van siliconen zodat deze zich kan aanpassen aan de neus- en veroorzaakt geen drukpunten of beknelling van de neus. Voor kleinere kinderen kunnen elastische banden worden gebruikt in plaats van slapen. De best mogelijke behandeling voor astigmatisme bij kinderen is het gebruik van een bril.

Als de kromming niet te ver gevorderd is en het andere oog geen ametropie vertoont, kan een andere therapie worden overwogen. In dit geval van het kind hersenen kan worden gedwongen om de indrukken van het verzwakte oog zo goed mogelijk te verwerken door het gezonde oog te binden of te maskeren. Op deze manier wordt het verzwakte oog getraind en kan het visuele defect soms na verloop van tijd worden gecorrigeerd. Bij aangeboren astigmatisme is deze behandeling echter in veel gevallen niet voldoende en moet deze worden aangevuld met een bril.