Indien de te zwaar is een gevolg van een ziekte, deze moet eerst worden behandeld. Anders, volgens medische richtlijnen, overgewicht en obesitas moet worden behandeld met therapie Zie het volgende artikel om erachter te komen wat de richtlijnen precies zijn.
Medische richtlijnen
- Voor een BMI van 30 of meer (zwaarlijvigheid of zwaarlijvigheid permagna).
- Bij een BMI van 25 of meer (overgewicht), als er andere factoren aanwezig zijn:
- Reeds secundaire ziekten zoals hypertensie (hoge bloeddruk).
- Appeltype (buikvet distributie patroon).
- Ziekten die worden verergerd door zwaarlijvigheid.
- Hoge lijdensdruk van de getroffen persoon
Belangrijk bij overgewicht: voeding en lichaamsbeweging
Echter, een therapie of te zwaar is alleen succesvol als de getroffen persoon gemotiveerd is en al actief samenwerkt met de therapeut. De doelen van therapie moet realistisch zijn - het is beter om eerst het gewicht te stabiliseren of matig te verminderen, in plaats van direct te streven naar normaal gewicht. Anders zijn frustratie en voortijdig opgeven voorgeprogrammeerd, ondanks het feit dat de behandeling is begonnen.
Doelen in therapie voor obesitas of obesitas permagna zijn:
- Gewichtsverlies: afhankelijk van de mate van zwaarlijvigheid en eerdere vetinname, een gemiddeld gewichtsverlies van 5-8 kg per jaar is realistisch.
- Houd het lichaamsgewicht op lange termijn stabiel
- Optimaliseer gewoonten met betrekking tot dieet en bewegingsgedrag; leer wat gezond is
- Beperk andere risicofactoren en voorkom respectievelijk secundaire ziekten
- Verhoog de kwaliteit van leven
- Verminder ziekteverzuim op het werk
- Zelfvertrouwen en stressmanagementvaardigheden versterken
Om af te vallen, moet de dagelijkse inname van energie ongeveer 500-800 kcal lager zijn dan de omzet. Dit energieverbruik in rust (GU) is afhankelijk van lichaamsgewicht, geslacht en leeftijd, en varieert naargelang de BMI. Om dit te doen is het aan te raden om regelmatig drie tot vijf keer per week een half uur tot een uur lichamelijke activiteit te doen. gewicht; voor gewichtsverlies, minstens vijf uur lichaamsbeweging per week (gelijk aan ongeveer 2500 kcal). Gedragstherapie ondersteuning helpt ook veel patiënten om af te vallen.
Obesitas: therapie door middel van medicatie
Verder maatregelen in het kader van een therapie dient hoogstens onder medisch toezicht te worden uitgevoerd. Zogenaamde eetlustremmers hebben herhaaldelijk bijwerkingen vertoond en worden voornamelijk in Duitsland van de markt gehaald (bijvoorbeeld sibutramine, rimonabant).
De momenteel alleen toegelaten werkzame stof orlistat (Xenical) verstoort de vetopname van het voedsel, dat - samen met in vet oplosbare Vitaminen - dienovereenkomstig weer onverteerd over de ontlasting wordt uitgescheiden. Deze voorbereiding kan tijdelijk zinvol zijn, als de basistherapie alleen niet voldoende succes heeft - echter alleen tijdelijk en indien mogelijk onder medische begeleiding.
Andere preparaten die herhaaldelijk worden geprezen of gebruikt als eetlustremmer (bijvoorbeeld diuretica, groei hormonen, amfetaminen, schildklierhormonen) zijn niet geschikt of zelfs gevaarlijk voor de therapie van obesitas.
Therapie met bariatrische chirurgie
Vooral in gevallen van obesitas permagna of obesitas graad II en gelijktijdige andere ziekten zoals suikerziekte (diabetes), chirurgisch maatregelen zijn beschikbaar in de therapie. Puur restrictieve procedures (maagband, maag reductie) onderscheiden zich van gecombineerde procedures waarbij ook het metabolisme van voedsel wordt beperkt (door gastro-intestinale bypasses). Deze laatste worden meestal alleen gebruikt bij obesitaspermagna met een BMI groter dan 50. Indien mogelijk wordt laparoscopische chirurgie uitgevoerd omdat de kans op complicaties hoger is bij een open incisie in de buik.
