In de aanwezigheid van antibioticum resistentie, een antibioticum is niet effectief tegen een bacterieel infectieus agens. Dit kan enerzijds te wijten zijn aan natuurlijke weerstand, maar anderzijds ook aan verworven weerstand. Voor bacteriën, is het verwerven van dergelijke weerstandseigenschappen een onderdeel van de strijd om te overleven. Daarom is het wijdverbreide gebruik van antibiotica door mensen leidt ook tot een toenemend optreden van overeenkomstige resistentie in bacteriën.
Vormen van antibioticaresistentie
De volgende vormen van antibioticaresistentie bestaan:
- Productie van eiwitten die uitschakelen antibiotica.
- Wijziging van de celwandstructuur zodat antibiotica kan niet meer doordringen.
- Transport van de gepenetreerde antibiotica uit de cel.
- "Herprogrammering" van de antibiotica.
Hier is de ontwikkeling van resistentie sterk afhankelijk van welke bacterie welke ontmoet antibioticum. De angina en scharlaken koorts pathogeen, bijvoorbeeld (Streptococcus pyogenes) is nog steeds niet resistent tegen penicilline, terwijl verschillende Staphylococcus soorten daarentegen zijn binnen tien jaar volledig resistent geworden tegen penicilline.
Gevolgen van antibioticaresistentie
In het ergste geval de opkomst van antibioticum resistentie kan ertoe leiden dat een patiënt overlijdt aan een normaal onschadelijke infectie. In dit verband, infectieziekten die worden binnengebracht door langeafstandsreizigers zijn vaak bijzonder problematisch, zoals resistentie tegen antibiotica zit in de lift in deze landen.
Vooral Spanje en Frankrijk, evenals vele andere Zuid- en ook Oost-Europese landen, herbergen nu een hoog percentage van resistentie tegen antibiotica in bepaalde bacteriën, in het bijzonder aan penicillines en aan de antibioticagroep van macroliden.
Behandelingen met antibiotica
Vergelijkende landenstudies tonen aan dat het aantal resistente bacteriën aanzienlijk varieert, afhankelijk van de frequentie en het soort voorschrijven van een antibioticum. Artsen dienen hiermee rekening te houden en een antibioticum niet te licht voor te schrijven. In Duitsland bleek uit een studie dat in 50 tot 70 procent van de onderzochte gevallen antibiotica onjuist werden gebruikt in termen van selectie, dosering of behandelduur.
Dit kan gebeuren door een gebrek aan kwalificatie, maar ook door de valse therapeutische behoefte van een arts aan veiligheid, en het wordt gemakkelijk gemaakt door de brede beschikbaarheid van antibiotica met relatief weinig bijwerkingen. Alleen degenen die rationeel antibiotica gebruiken, kunnen echter resistentie vermijden die leidt tot dure, gecompliceerde en risicovolle therapieën.
Tips om te beschermen tegen bacteriën:
- Koken water tijdens het reizen, omdat de meeste bacteriën sterven bij temperaturen van 80 graden Celsius.
- Ontwikkel in geval van ziekte niet de verwachting dat een antibioticum noodzakelijkerwijs wordt voorgeschreven.
- Verander de dosering van een antibioticum niet zelfstandig en verleng deze niet therapie op eigen gezag, en gebruik geopende pakketten niet wanneer "nodig".
- Kort de therapie met een antibioticum onafhankelijk. Men kan op geen enkele manier aannemen dat alle ziekteverwekkers al verslagen zijn als ze symptoomvrij zijn. De laatst overgebleven bacteriën kunnen zich weer vermenigvuldigen en er kan een nieuwe infectie zijn, waartegen alleen het gebruik van een krachtiger antibioticum helpt.
- Evenzo mag men de therapie willekeurig met een antibioticum. Dit kan anders leiden aan het feit dat de resterende ziekteverwekkers zich weer vermenigvuldigen, wat kan leiden tot een meestal nog ergere terugval. Bovendien bestaat het risico dat na een "onderbreking in therapie" de rest kiemen hebben strategieën ontwikkeld om te overleven, dat wil zeggen resistentie, waardoor het antibioticum ondoeltreffend wordt.
- Als er angst is om op vakantie besmet te zijn, moet u onmiddellijk een huisarts bezoeken en de situatie aan hem beschrijven.
