Introductie
De mens immuunsysteem is onderworpen aan een leven lang leren proces en verandert daarom voortdurend. Daarom is het niet meer dan logisch dat kinderen, en vooral baby's, meestal geen bijzonder uitgesproken bescherming door hun immuunsysteem. Dit ontwikkelt zich pas in de loop van de tijd en wordt getraind door allerlei verschillende omgevingsinvloeden. Hoewel ouder worden de beste training is voor de immuunsysteem, zijn er verschillende andere manieren om het op jonge leeftijd te versterken en te trainen.
Hoe verschilt het immuunsysteem van een kind van dat van een volwassene?
Zoals eerder vermeld, is het immuunsysteem onderhevig aan een constante leren werkwijze. Om te voorkomen dat de baby volledig onbeschermd geboren wordt, geeft de moeder de baby een zogenaamde "nestbescherming" in de laatste maanden van zwangerschap. Dit is een bepaald type antilichamen (IgG), die klein genoeg zijn om de circulatie van de foetus in de placenta van de moeder bloed.
Antilichamen worden geproduceerd door het menselijke immuunsysteem in een reactie op vreemde lichamen (antigenen). Ze binden deze vreemde lichamen, zoals bacteriën or virussen, waardoor ze gemakkelijker kunnen worden aangevallen en gedood. Op deze manier krijgt het kind alle antilichamen geproduceerd door de moeder tijdens haar leven.
Dit beschermt de baby de eerste maanden na de geboorte tegen een groot deel van de mogelijke infecties. Een verdere bescherming wordt door de borstvoeding van moeder op kind overgedragen. Dit is echter een ander type antilichaam (IgA), dat vooral actief is bij de mens slijmvlies.
Terwijl de nestbescherming en de bescherming door borstvoeding nog voortduren, begint de baby al zijn eigen immuunsysteem op te bouwen. Zodra de bescherming van de moeder verdwijnt, staat de baby er helemaal alleen voor. Daarom hebben zuigelingen en kinderen een onvollediger immuunsysteem en zijn ze veel vatbaarder voor infecties en ziekten dan volwassenen.
