Hoe kan ik de tekens herkennen?
Vaak verschijnt een diabetespatiënt voor het eerst met niet-specifieke symptomen. Deze worden meestal niet in eerste instantie geïnterpreteerd als een stofwisselingsziekte. De meest voorkomende symptomen bij kinderen zijn polyurie en polydipsie.
Polyurie is de technische term voor vaker urineren dan normaal. Dit kan worden aangetoond door nat te maken. Droge ”kinderen die weer in bed gaan plassen vallen op. Polydipsia beschrijft een pathologisch verhoogde dorst. Dit wordt vaak geassocieerd met polyurie.
Andere symptomen
Naast de meest voorkomende symptomen die hierboven zijn genoemd, wordt onbedoeld gewichtsverlies vaak waargenomen bij ongeveer de helft van de getroffen kinderen. Een ongegrond vermoeidheid (lethargie) kan ook bij sommige kinderen worden waargenomen. Het verhoogde vochtverlies kan leiden tot verharding van de ontlasting en vervolgens tot constipatie (medische term: constipatie).
Dit kan zich dan manifesteren in de vorm van pijn in de buik, onder andere. Kinderen klagen ook vaker hoofdpijn. Braken wordt ook opgemerkt als een begeleidend symptoom bij sommige kinderen.
Een ander, niet ongebruikelijk symptoom zijn schimmelinfecties. Als deze voorkomen in het mond, spreekt men van zogenaamde spruw (spruw, vaak veroorzaakt door Candida albicans). Een vaginale schimmelinfectie kan ook worden waargenomen bij meisjes / jonge vrouwen.
Braken in de context van suikerziekte is vaak een teken van een high bloed suikerniveau dat langdurig aanhoudt. Deze metabole ontsporing wordt ketoacidose genoemd. De getroffenen hebben een sterke dorst en aceton geur in hun adem.
Dit doet bijvoorbeeld denken aan nagellakremover. Braken is daarom slechts een van de vele symptomen die kunnen optreden. Andere symptomen van ketoacidose zijn: polyurie, lethargie en misselijkheid.
Behandeling
In tegenstelling tot de behandeling voor type 2 suikerziekte, type 1 kan alleen worden behandeld met insuline therapie. De reden hiervoor is dat de twee typen een verschillende oorzaak hebben. Terwijl conservatieve behandeling benadert (gewichtsvermindering, verandering van dieet, sport, medicatie, etc.)
kan een optie zijn voor type 2 diabetici, deze zijn niet effectief bij patiënten met type 1 suikerziekte. Alleen insuline therapie alleen helpt de kinderen en later de getroffen volwassene om een 'normaal' leven te leiden. Deze therapie kan worden geïmplementeerd door conventionele injectie van insuline met spuiten of door de toepassing van een insulinepomp, die vaker wordt gebruikt bij kinderen.
Voor beide procedures moeten kinderen en in eerste instantie vooral de ouders een speciale opleiding volgen. Daar leren ze onder meer hoe ze insulinedoseringen moeten berekenen. Deze doses kunnen niet alleen aanzienlijk veranderen door de geplande maaltijden, maar ook door stress op school, sport en andere activiteiten.
Voorwaarde hiervoor is altijd de regelmatige meting van bloed suiker. De doses en frequentie van toepassingen zijn afhankelijk van het insulineregime. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen conventionele insulinetherapie en intensieve insulinetherapie.
Alle artikelen in deze serie:
