Hoe herken je zwangerschapsdepressie?
Zwangerschap Depressie is op het eerste gezicht niet altijd gemakkelijk te detecteren. Vaak zijn de symptomen (lichamelijke klachten zoals rugklachten) pijn, vermoeidheid en lusteloosheid) worden gezien als een gevolg van zwangerschap, dwz als "normaal". Als verdriet, hopeloosheid en lusteloosheid echter gedurende een periode van enkele weken optreden, zwangerschap Depressie moet overwogen worden.
Als er schuldgevoelens, sterke gedachten en blijvende zorgen, ervaringen van insufficiëntie en suïcidale gedachten aan toegevoegd moeten worden, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. De gevolgen van zwangerschap Depressie kan risico's met zich meebrengen voor zowel de moeder als het ongeboren kind. Vertragingen in de ontwikkeling en voortijdige geboorte van de baby zijn typische gevolgen.
Andere studies hebben aangetoond dat obstetrische angst (typisch voor zwangerschap depressie) wordt geassocieerd met een verhoogde perceptie van pijn en een verlengde geboorteduur, en kan leiden tot postpartum depressie. Er zijn geen specifieke tests die detecteren zwangerschap depressie. Omdat de symptomen van zwangerschapsdepressie echter in veel opzichten vergelijkbaar zijn met die van depressie bij niet-zwangere vrouwen, kan een zelftest onthullend zijn voor depressie.
Er zijn veel van dergelijke tests op internet, bijvoorbeeld op de website van het Duitse Depressie Helpcentrum. Hier moeten 9 vragen worden beantwoord met een van de 5 gegeven antwoordmogelijkheden, daarna wordt de evaluatie uitgevoerd. Zo'n test kan aanwijzingen geven voor de mogelijke aanwezigheid van (zwangerschaps) depressie, maar vervangt een bezoek aan de huisarts niet.
Oorzaken
In één onderzoek werden vrouwen met zwangerschap depressie vertoonden geen sociaaleconomische of hormonale afwijkingen in vergelijking met gezonde moeders. Daarom beschrijft een multifactoriële visie het ontstaan (de ontwikkeling) van PPD het meest nauwkeurig. Dat betekent dat er veel verschillende oorzaken aan de orde komen.
Het zijn niet zozeer specifieke oorzaken als wel de som van factoren die uiteindelijk bepalen of iemand een zwangerschapsdepressie ontwikkelt. Vrouwen met een genetische aanleg van wie de eerstegraads familieleden geestelijk ziek waren, lopen het risico om PPD te krijgen. Vrouwen die al prenataal (vóór de geboorte) een depressie hebben gehad, lopen ook risico.
Psychologisch is de cognitieve (mentale) houding van de vrouw ten opzichte van de nieuwe uitdaging als moeder vereist. Zwangerschap en geboorte worden door de moeder als een ingrijpende 'levensgebeurtenis' ervaren, die veel veranderingen met zich meebrengt. De scheiding tussen moeder en kind moet eerst verwerkt worden door de bevallende vrouw.
Dan is er een rolwisseling van vrouw naar moeder, van man naar vader. De vrouw denkt na of zij en haar partner voldoen aan de nieuwe eisen die aan verantwoordelijke ouders worden gesteld. Daarnaast ontstaat bij de vrouw de angst voor de mate waarin het kind haar relatie met haar partner en haar positie in het professionele leven zal veranderen.
Als de vrouw op deze vragen geen cognitieve antwoorden vindt, ervaart ze de fase na de bevalling als stress. Psychosociaal is daarom een stabiele partnerrelatie en steun in het gezin en de omgeving cruciaal. Als deze steunen wegvallen, zal de vrouw nauwelijks een zelfverzekerde en zorgzame houding ten opzichte van haar pasgeboren kind kunnen ontwikkelen.
Hormonaal is de daling van oestrogeen en progesteron is slechts de trigger voor zwangerschapsdepressie. Vooral het verlies van de 200 keer hogere oestrogeenwaarde tijdens de zwangerschap zorgt voor grote veranderingen in de centrale neurotransmitter systeem. Bijvoorbeeld de serotonine evenwicht is grotendeels afhankelijk van de hoeveelheid oestrogeen.
Als de oestrogeenspiegel wordt verlaagd, ontstaat de aanmaak van het gelukshormoon serotonine zal aangetast worden. Concentratie en stemming nemen af. Een zwangerschapsdepressie bestaat, zoals de naam al doet vermoeden, tijdens de zwangerschap.
Een depressie die pas na de geboorte optreedt, wordt genoemd postpartum depressie. Een zwangerschapsdepressie kan gedurende de gehele zwangerschap optreden. Postpartum depressie, ook wel postpartumdepressie genoemd, kan binnen 2 jaar na de geboorte optreden. In ongeveer 70% van de gevallen beginnen de depressieve symptomen echter in de eerste twee weken na de bevalling.
