Hoe de voorbijgaande ischemische aanval te behandelen
Omdat het in de acute fase van TIA niet mogelijk is om het te onderscheiden van een beroerte, wordt een spoedtherapie bij een beroerte altijd eerst gestart. Nadat een beeldvormende procedure, zoals een MRI, is uitgevoerd om bloeding uit te sluiten, bestaat dit uit het oplossen van de vermoedelijke bloed stolsel met medicatie. Dit wordt "lysis" -therapie genoemd.
Als alternatief voor deze medicamenteuze therapie kan een chirurgische procedure worden overwogen om het vaatvernauwende vreemde lichaam te verwijderen. Naast deze acute therapie moet het doel van de verdere therapie zijn om de verdere ontwikkeling van circulatiestoornissen. Dit geldt ook voor een TIA, aangezien dit meestal gebeurt als een "voorbode" van een komst beroerte en dit moet worden voorkomen. De verdere procedure bestaat meestal uit een langdurige therapie met bloedplaatjesaggregatieremmers, ook wel anticoagulantia genoemd, zoals acetylsalicylzuur (ASA) of triclopidine.
Wanneer ben ik weer gezond?
De voorbijgaande ischemische aanval is per definitie tijdelijk beperkt, wat wordt uitgedrukt door het woord "voorbijgaand". Hoewel er in professionele kringen nog veel controverse bestaat over de exacte maximale lengte, moeten alle symptomen binnen maximaal 24 uur volledig verdwenen zijn om van een TIA te spreken. In de meeste gevallen duren de symptomen echter veel korter. In meer dan 50% van de gevallen verdwijnen alle symptomen binnen het eerste half uur. Wanneer de symptomen zich voordoen, moet echter niet worden gewacht of ze vanzelf verdwijnen, maar moet er zo snel mogelijk verbinding worden gemaakt met een ziekenhuis.
Prognose van voorbijgaande ischemische aanval
De prognose van de voorbijgaande ischemische aanval is in principe goed, aangezien deze per definitie zelflimiterend is en geen blijvende schade achterlaat. Niettemin, zelfs in het geval van een enkele gebeurtenis, moeten de nodige therapeutische consequenties worden getrokken na een TIA. Dit komt vooral door het feit dat TIA een voorbode kan zijn van een aanstaande beroerte.
Zo heeft een derde van alle CVA-patiënten al voor het voorval een TIA gehad. Om het risico op een beroerte nadat een TIA heeft plaatsgevonden te kunnen inschatten, gebruiken artsen de zogenaamde ABCD2-score, waarin verschillende risicofactoren zijn opgenomen. voor een beroerte. Om een volgende beroerte te voorkomen, moet voor TIA ook een op geneesmiddelen gebaseerde langdurige therapie met anticoagulantia, zoals ASA, worden gestart. Als een dergelijke therapie wordt gestart, kan over het algemeen een goede prognose worden aangenomen.
