Tijdelijke ischemische aanval (TIA)

Wat is een tijdelijke ischemische aanval (TIA)?

Kortom, de term TIA (tijdelijke ischemische aanval) beschrijft een kortdurende circulatiestoornis van de hersenen, die zich manifesteert in de vorm van neurologische gebreken. Omdat de onderliggende circulatiestoornis maar kort aanhoudt, verdwijnen de neurologische symptomen van TIA binnen enkele uren. In welke periode deze symptomen moeten verdwijnen, is een controversieel onderwerp in de geneeskunde.

In de meeste gevallen wordt echter het tijdvenster van ongeveer 24 uur aangegeven. TIA komt voornamelijk voor tussen de 60 en 70 jaar. Aangenomen wordt dat de oorzaak van TIA de korte termijn is afsluiting of schepen in de hersenen. Als zo'n vasculair afsluiting langer aanhoudt, wordt het een beroerte. Dus de twee klinische beelden van TIA en beroerte verschillen alleen in het temporele kader van de circulatiestoornis en de resulterende neurologische gebreken.

Aan welke symptomen herken ik een voorbijgaande ischemische aanval?

De symptomen van een TIA verschillen slechts in geringe mate van die van een complete beroerte. In de meeste gevallen is er echter geen maximale expressie van de symptomen. De symptomen van TIA zijn allemaal neurologisch van aard.

Veranderingen in zintuiglijke waarneming treden dus meestal op. Dit kan leiden tot aanzienlijke visuele stoornissen, wat zelfs kan resulteren in een kortstondig volledig verlies van het gezichtsvermogen. Een vergelijkbare situatie wordt beschreven voor het horen.

Patiënten met TIA blijven vaak opdagen evenwicht aandoeningen. De omvang varieert van een lichte duizeligheid tot een plotselinge valaanval door het verlies van evenwicht (zogenaamde drop-aanval). De spraak kan ook aanzienlijk worden verstoord.

Ook hier varieert het spectrum van symptomen van een kortdurende verstoring van het vinden van woorden tot een volledig verlies van spraak (afasie). Afhankelijk van het gebied van de hersenen aangetaste, uitgesproken verlamming van de armen en / of been kan ook worden gezien. Een algemene verstoring van het bewustzijn gaat bijna altijd gepaard met TIA. In tegenstelling tot een beroerte, kenmerkt TIA zich door het feit dat alle hierboven beschreven symptomen binnen 24 uur verdwijnen en geen blijvende schade achterlaten. Omdat het onderscheid tussen de twee ziekten dus alleen in het verloop van de ziekte kan worden vastgesteld, wordt deze combinatie van symptomen in eerste instantie altijd als een noodsituatie beschouwd en als een beroerte behandeld.