Het kraakbeen wordt gladgestreken

Wat is kraakbeenvereffening?

De kraakbeen vormt een stabiel steunweefsel op de gewrichtsvlakken in de gewrichten. Dit oppervlak kan worden beschadigd door onjuiste of overmatige belasting of in verband met artrose. Patiënten melden vaak pijn en beperkte mobiliteit in de knie. Kraakbeen gladmaken kan worden gebruikt als een therapeutische maatregel om te verwijderen kraakbeenschade van de oppervlakte en vermijd eventuele gevolgen. Het gebruik ervan is tot nu toe echter controversieel geweest onder experts, omdat het slechts delen van het kraakbeen maar herstelt het kraakbeen niet en behandelt de oorzaak niet.

Hoe kan kraakbeen worden gladgestreken?

Het gladmaken van het kraakbeen wordt meestal artroscopisch uitgevoerd, dwz er worden kleine incisies in de huid gemaakt kniegewricht en een camera en instrumenten worden via deze toegangen geïntroduceerd. Deze procedure wordt ook wel knie genoemd artroscopie. Het voordeel van een dergelijke ingreep is dat er minder complicaties optreden dan bij een open ingreep.

In de regel wordt het uitgevoerd onder algemeen anesthesie, in zeldzame gevallen of op verzoek van de patiënt ook onder regionale anesthesie. Bij het gladmaken van kraakbeen wordt eerst vloeistof in de kniegewricht om een ​​beter zicht te krijgen op het hele kniegewricht. Dit wordt gevolgd door een beoordeling van het beschadigde kraakbeenoppervlak op oppervlakkige en diepe beschadigingen en losse fragmenten.

Vervolgens worden fragmenten verwijderd met speciale elektrische of mechanische instrumenten en wordt het oppervlak gladgemaakt. Het instrument kan ongeveer worden gezien als een scheermes dat het ruwe oppervlak van het kraakbeen scheert. Het gewricht wordt vervolgens met water gespoeld en gereinigd om eventueel achtergebleven kraakbeen te verwijderen, de instrumenten worden verwijderd en de huidincisies worden gehecht. Bij hevig bloeden wordt een drainage aangebracht, een vat dat zich verzamelt bloed of vloeistof uit de wond of het gewricht via een buis.

Welke resultaten zijn te verwachten?

Door het kraakbeen glad te strijken, kunnen oppervlakkige verruwing en kraakbeenresten worden verwijderd. Dit is belangrijk omdat losse fragmenten van kraakbeen het blokkeren gewrichten en kan leiden tot pijn en beperkte beweging. Een onregelmatig oppervlak van het kraakbeen leidt tot minder glijden van de kniegewricht, wat ook de drukvermindering van het lichaam op de knie vermindert.

Dit kan leiden tot artrose op de lange termijn. Kraakbeenvereffening kan dus verdere schadelijke ontwikkelingen en gevolgen van kraakbeen voorkomen, maar bestrijdt de oorzaak niet. Menselijk kraakbeen wordt niet van voedingsstoffen voorzien door bloed schepen, wat betekent dat het een laag regenererend vermogen heeft.

Bij gladmaken wordt dus alleen het beschadigde kraakbeen verwijderd, maar niet hersteld. Kraakbeenvereffening kan tijdelijke verlichting bieden, maar als de oorzaak niet wordt aangepakt, kraakbeenschade kan binnenkort weer optreden. De procedure van kraakbeenvereffening werkt ook alleen bij oppervlakkige beschadigingen; in het geval van dieper kraakbeenschade, kan het indien nodig worden gecombineerd met een zogenaamde abrasio.

Arthroscopische kraakbeenvereffening is over het algemeen een procedure met weinig complicaties, aangezien het geen open operatie is en het risico op infectie of letsel daardoor kleiner is. Het gladmaken van het kraakbeen kan op korte termijn verlichting bieden en de gewrichtsfunctie verbeteren. Een voordeel van deze procedure is de relatief snelle regeneratietijd na de operatie.

Patiënten kunnen meestal kort na de operatie weer lopen en na 2-4 weken kan de knie volledig worden belast. De kans op herstel is echter niet altijd ideaal als alleen het kraakbeen wordt gladgestreken. Daarom wordt, afhankelijk van de mate van kraakbeenschade, een combinatie van microfracturering of botvergroting uitgevoerd.

Deze procedures creëren nieuw kraakbeen, dat vaak minder resistent maar stabiel is in vergelijking met het oorspronkelijke kraakbeen. Hoewel het gladmaken van kraakbeen als een arthroscopische procedure zeer weinig complicaties met zich meebrengt, kunnen er in zeldzame gevallen complicaties optreden, die altijd vóór de ingreep door de arts moeten worden uitgelegd. De ablatie kan leiden tot verwondingen aan diepere lagen van het kraakbeen en tot bloeding, wat kan leiden tot gewrichtseffusie en zwelling van het kniegewricht.

Het kan ook leiden tot infecties, wond genezen aandoeningen en verwondingen aan de menisci of andere componenten van het kniegewricht. Door de ablatie kunnen zich littekens op het kraakbeen vormen, wat later ook weer tot knieproblemen kan leiden, waardoor verdere kraakbeenvereffening of iets dergelijks noodzakelijk is. Daarnaast, zenuwschade en gevoeligheidsstoornissen kunnen optreden.

De risico's van algemeen of regionaal anesthesie moet hier ook worden vermeld. De therapeutische waarde van kraakbeenvereffening is nog steeds controversieel, omdat alleen beschadigd weefsel wordt verwijderd, maar geen nieuw kraakbeen wordt aangemaakt vanwege het lage regeneratieve vermogen. Als de oorzaak van de kraakbeenschade niet wordt behandeld, kan er keer op keer beschadiging optreden, waardoor kraakbeen glad moet worden gemaakt.

Op de lange termijn zou de dikte van het kraakbeen erg klein zijn, zodat het zijn functie van drukverlaging niet meer zou kunnen uitoefenen. Deskundigen adviseren daarom van meet af aan procedures te gebruiken waarbij nieuw kraakbeen wordt gevormd, bijvoorbeeld met stamcellen in het kader van microfracturering. Lees meer over het onderwerp: Oorzaken van artrose.