Werkverbod tijdens zwangerschap

Wat is het tewerkstellingsverbod?

Het arbeidsverbod is een verordening verankerd in de Wet moederschapsbescherming (MuSchG), die regelt of en in hoeverre aanstaande moeders mogen werken tijdens hun zwangerschap of na levering. Die activiteiten zijn bijvoorbeeld verboden wanneer het leven van het kind of de moeder in gevaar is. Daarnaast mogen moeders 6 weken voor de bevalling of 8 weken erna niet meer in dienst zijn (paragraaf 3 MuSchG).

Daarnaast omvat het arbeidsverbod verdere verboden op activiteiten die te maken hebben met de werkomgeving van zwangere vrouwen (artikel 4 MuSchG). Dit zijn bijvoorbeeld stoffen die gevaarlijk zijn voor volksgezondheid of arbeidsomstandigheden die fysiek bijzonder zwaar zijn. Naast een algemeen arbeidsverbod voor alle aanstaande moeders is er ook een individueel verbod dat onder bepaalde voorwaarden aanvullend kan worden opgelegd.

Wat gebeurt er met het salaris van de zwangere vrouw?

Als de behandelend arts tewerkstelling verbiedt, krijgt de zwangere nog steeds haar volledige salaris. Dit wordt gerekend vanaf een periode van 13 weken of 3 maanden voor de zwangerschap treedt op. Dit geldt ook als de arbeidsrelatie pas is begonnen na het begin van de zwangerschap.

Bij de berekening van de beloning wordt geen rekening gehouden met loonsverlagingen die in de desbetreffende periode hebben plaatsgevonden en een oorzaak hebben die niet aan de werknemer ligt, zoals werktijdverkorting. Bij de berekening wordt echter wel rekening gehouden met loonsverhogingen, bijvoorbeeld als gevolg van collectieve onderhandelingen. Wettelijk verzekerde moeders hebben ook recht op moederschapsuitkeringen binnen de beschermingsperiodes voor en na de bevalling (6 weken voor de geboorte tot ten minste 8 weken erna). Dit bedraagt ​​maximaal 13 euro per kalenderdag; een eventueel verschil met de berekende loonaanspraak komt voor rekening van de werkgever. Aanstaande moeders die geen lid zijn van een statuten volksgezondheid verzekeringsfonds kan een eenmalige uitkering aanvragen van 210 euro.

Wie betaalt het salaris van de zwangere vrouwen?

Het berekende salaris voor de duur van het arbeidsverbod wordt betaald door de werkgever. In het geval dat de aanstaande moeder een extra zwangerschapsuitkering ontvangt, betaalt de werkgever het verschil van 13 euro per kalenderdag met het berekende loon. De werkgever heeft echter de mogelijkheid om een ​​aanvraag in te dienen bij die van zijn werknemer volksgezondheid verzekeringsfonds voor vergoeding van de loonaanspraak om zijn eigen financiële last voor de betreffende periode te verminderen. Als de werkgever de zwangere een andere dienstbetrekking voorstelt die niet valt onder het aan haar opgelegde arbeidsverbod, mag in dat geval geen lager loon dan het eerder berekende loon worden betaald.

Hoe krijg ik een arbeidsverbod?

Ten eerste voorziet de Wet op de moederschapsbescherming in een algemeen arbeidsverbod voor alle aanstaande moeders. Dit treedt direct in werking bij het bekend worden van de zwangerschap, hetgeen de werknemer direct aan haar werkgever moet melden. Een individueel arbeidsverbod, bijvoorbeeld vanwege bijzondere zwangerschapsgerelateerde klachten, kan worden uitgevaardigd door een huisarts.

De arts geeft een bijbehorend attest af en beslist over een verlenging of aanvulling op het algemeen verbod. Een dergelijk attest wordt echter niet altijd vergoed door de zorgverzekeraar en dient dus bij twijfel door de verzekerde zelf te worden betaald. Het is mogelijk om het verbod te beperken tot bepaalde activiteiten of werktijden. De werkgever heeft dan de mogelijkheid om de zwangere een andere baan aan te bieden. Bij de afgifte van een medische verklaring moet er in het algemeen altijd rekening mee worden gehouden dat de symptomen van de zwangere vrouw niet door een ziekte mogen worden veroorzaakt, maar hun oorsprong in de zwangerschap moeten hebben en door het uitgevoerde werk verergerd kunnen worden.